ترجمۀ ادبيات كودك از منظر پارادايم اسكوپوس و تعادل (مطالعۀ موردي: داستان شازده كوچولو)

مطالعۀ حاضر بر آن است تا عملكرد دو پارادايم مهم ترجمه را در ادبيات كودك به تصوير بكشد. اين دو پارادايم عبارت‌اند از: 1) پارادايم تعادل؛ 2) پارادايم اسكوپوس. پارادايم نخست تعادل را در متن مبدأ جستجو مي‌كند، درحالي‌كه پارادايم دوم به‌دنبال آن در متن مقصد است. بدين منظور سه ترجمۀ برجستۀ داستان شازده كوچولو از محمد قاضي، احمد شاملو و ابوالحسن نجفي مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. در پايان مشخص شد كه ترجمۀ شاملو، برخلاف دو مترجم ديگر ترجمه‌اي مخاطب مدار و بر پايۀ پارادايم اسكوپوس است كه مخاطبين خاص خود،يعني كودكان را كاملاً در نظر مي‌گيرد. دو مترجم ديگر رويكردي متن مدار در ترجمه‌هاي خود ارائه داده و گاهي از واژگان و عباراتي استفاده كرده‌اند كه درك آن براي كودكان پيچيده است. ترجمۀ اين دو مترجم را بايد ذيل پارادايم تعادل در نظر گرفت. پژوهش حاضر به اين نتيجه مي‌رسد كه پارادايم اسكوپوس، به‌مراتب فراگيرتر از پارادايم تعادل در مسئلۀ ترجمۀ ادبيات كودك است.