بررسي جامعه‌شناختي كاركردهاي سكوت در متون ديني، ادبي و ضرب‌المثل‌هاي فرهنگ ايراني با رويكردي ميان‌رشته‌اي در آموزش زبان انگليسي

زيرساخت‌هاي فرهنگي در اتخاذ روش‌هاي مناسب براي آموزش و يادگيري اهميت دارند. در راستاي جايگاه ويژۀ سكوت در فرهنگ ايراني و نقش آن در تعاملات اجتماعي با معاني گوناگونش، مقالۀ حاضر در چارچوب نظريه‌هاي هافستد (1991)، هال (1976) و ارتباط اسپربر و ويلسون (1986) به بررسي كاركردهاي سكوتِ برگرفته از متون ادبي، ديني و ضرب‌المثل پرداخته است. اين پژوهش با رويكرد كيفي پس از گردآوري و طبقه‌بندي كل پيكرۀ زباني (متون ادبي، متون ديني و ضرب‌المثل‌ها) به تجزيه و تحليل آن‌ها پرداخت است. بررسي آماري، در كاركردهاي مختلف سكوت، تفاوت معناداري را نشان داد. نتايج حاكي از آن است كه در متون ادبي كاركردهاي متنوع‌تري از سكوت مورد توجه بوده است. در متون ادبي و ضرب‌المثل‌ها اولويت با كاركرد عقلاني سكوت و سپس كاركرد اخلاقي آن است. همچنين در متون ديني تأكيد بر كاركرد عقلاني و اخلاقي است، با اين تفاوت كه كاركرد اخلاقي بر كاركرد عقلاني برتري دارد. يافته‌هاي اين پژوهش مي‌تواند در ريشه‌يابي عدم گرايش به برقراري ارتباط، افزايش تعامل كلاسي و بهبود مهارت صحبت‌كردن به زبان دوم مؤثر باشد.