پديد آورندگان :
كارگذاري ، حميد رضا دانشگاه پيام نور تهران , كارگذاري ، حميد رضا دانشگاه پيام نور تهران , سليماني ، حسن دانشگاه يام نور تهران , سليماني ، حسن دانشگاه يام نور تهران , جعفري گهر ، منوچهر دانشگاه پيام نور تهران , جعفري گهر ، منوچهر دانشگاه پيام نور تهران , همتي ، فاطمه دانشگاه پيام نور تهران , همتي ، فاطمه دانشگاه پيام نور تهران
كليدواژه :
برنامه ريزي , پيچيدگي , دقت , رواني
چكيده فارسي :
هدف تحقيق پيش رو مقايسه تاثير دو نوع برنامه ريزي شامل برنامه ريزي قبل از تكليف و برنام ريزي همزمان در عملكرد نوشتاري زبان آموزان ايراني از حيث دقت، رواني و پيچيدگي بود. بدين منظور از 134 زبان آموز ايراني كه داراي بسندگي زباني متفاوتي بودند خواسته شد تا دو تكليف نوشتاري متفاوت را تحت اين دو نوع برنامه ريزي انجام دهند. يافته هاي اين پژوهش حاكي از آن بود كه هيچ يك از انواع برنامه ريزي در دقت نوشتاري تاثيري ندارد. با اين وجود، برنامه ريزي همزمان باعث افزايش رواني نوشتار شد و برنامه ريزي قبل از تكليف باعث افزايش پيچيدگي نوشتار. يافته ها همچنين بيانگر آن بودند كه افراد با بسندگي بالاتر زباني در هر سه مورد دقت، رواني و پيچيدگي عملكرد بهتري از افراد با بسندگي پايين تر زباني در هر 2 نوع برنامه ريزي داشتند. اين بدان معنا است كه هيچ تعاملي بين نوع برنامه ريزي و ميزان بسندگي زباني وجود ندارد.
