بررسي و توصيف واژه بست در گويش مراغه‌اي زبان تركي

در تمام زبان هاي دنيا واحدهايي وجود دارند كه حد وسط واژه و تكواژ محسوب مي شوند و هم بعضي خصوصيات واژه را دارا هستند و هم بعضي خصوصيات تكواژه اي وابسته را دارند؛ به اين واحدهاي زباني واژه بست مي گويند. تحقيق حاضر با هدف بررسي و توصيف واژه بست درگونه مراغه اي زبان تركي صورت گرفته است. اين بررسي به روش توصيفيتحليلي بوده كه قسمت اعظم داده هاي آن با مراجعه به منابع متعدد گويش مراغه اي زبان تركي آذربايجاني و همچنين شمّ زباني نگارندگان اين تحقيق تهيه شده است. الگوهايي كه براي تشخيص اين نوع واژه بست ها در اين مقاله به كار برده شد، همان معيارها و چارچوبي است كه شقاقي (1374) براي بررسي و طبقه بندي تكواژهاي وابسته در زبان فارسي از زوئيكي و پولوم (1983) اقتباس كرده است. نتايج داده هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه واژه بست ها ي اين زبان عبارتند از پي بست هاي ملكي (ضماير شخصي)، افعال ربطي، منادا، علامت مفعولي، و شكل كوتاه شدۀ ”هم“. همچنين، بعضي واژه بست ها در زبان تركي به صورت پي بست و بعضي ديگر به صورت پيش بست به پايه متصل مي شوند. مقاله حاضر همچنين نشان مي دهد كه مي توان از الگوي زوئيكي و پولوم (1983) به عنوان ابزاري علمي و البته مناسب جهت تشخيص و مطالعه واژه بست هاي زبان تركي استفاده كرد.