ساخت هجا در زبان هورامي (گويش هورامان تخت)

ساخت هجا در هر زباني طبق قواعد خاص آن زبان صورت مي پذيرد. هدف از نگارش اين مقاله، بررسي و توصيف همخوان‌ها و واكه‌ها، ساختمان هجا و خوشه‌هاي همخواني در زبان هورامي (گويش هورامان تخت) است كه يكي از اعضاي خانوادۀ زبان هاي ايراني نو شاخۀ شمال غربي است. براي گردآوري داده ها با پنج نفر گويشور بومي از زن و مرد، بي سواد و باسواد، در بين سنين سي تا هفتاد سال در حدود پنج ساعت ثبت و ضبط داده ها انجام شده است. به علاوه، از شمّ زباني يكي از نگارندگان كه گويشور بومي اين گويش است و همچنين منابع مكتوب در اين زمينه استفاده شده است. پژوهش به صورت همزماني انجام گرفته و روش آن، توصيفي– تحليلي است. داده ها براساس الفباي آوانويسي بين المللي IPA آوانگاري شده‌اند. در پايان، 30 همخوان و 8 واكۀ ساده شناسايي شدند. از ديگر نتايج اين تحقيق، تعيين ساخت هجا در اين گويش است كه در زيرساخت به صورت (C)(C)V(C)(C) مي باشد. خوشۀ بيش از دو همخواني چه در جايگاه آغازي و چه در جايگاه پاياني هجا وجـود نـدارد. در ساخت هاي هجايي بـا يك همخوان در آغـازه، همخوان هاي /ɫ/، /r/ و /ɹ/ نمي توانند در آغازۀ هجا قرار گيرند. در اين گويش، همخوان هجايي وجود ندارد و تنها واكه ها در هستۀ هجا ظاهر مي‌شوند.