اثربخشي آموزش راهبردهاي تنظيم هيجان بر افزايش تاب آوري و دلمشغولي هاي تحصيلي در دانش آموزان دختر نوجوان

The effectiveness of the emotion regulation strategies training on increasing students academic resilience and engagement in the middle school

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين تاثير آموزش راهبردهاي تنظيم هيجان بر تاب آوري و دلمشغولي تحصيلي دانش آموزان نوجوان انجام شد. روش: روش پژوهش شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و گروه گواه و پيگيري دو ماهه، و جامعه آماري 820 دانش آموز دختر دوره اول متوسطه رامسر در سال تحصيلي 95-94 بود. به روش تصادفي خوشه اي دو دبيرستان آذرهوش و رضي كاظمي و از هر دبيرستان 3 كلاس و از هر كلاس 40 نفر انتخاب، و در دو گروه آزمايش و گواه كاربندي شد. براي جمع آوري داده ها از مقياس تاب آوري تحصيلي ساموئلز و وُو (2009) و مقياس دلمشغولي تحصيلي فردريكس، بلومنفلد و پاريس (2004) استفاده شد. دانش آموزان گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 60 دقيقه اي، هفته اي يك جلسه تحت آموزش راهبردهاي تنظيم هيجان گروس (2014) قرار گرفتند و در پايان و نيز پس از گذشت دو ماه در مرحله پيگيري، مجدداً هر دوگروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. براي تحليل داده ها از روش تحليل واريانس اندازه گيري مكرر استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آموزش تنظيم هيجان باعث افزايش تاب آوري (470/4=F، 021/0=P) و دلمشغولي تحصيلي (309/7=F، 001/0=P) دانش آموزان گروه آزمايش شده، و اين تاثير در مرحله پيگيري نيز پايدار مانده است. نتيجه گيري: مي توان با آموزش راهبردهاي تنظيم هيجان به دانش آموزان باورهاي نامناسب و رفتارهاي غير منطقي آن ها را اصلاح كرد و با ايجاد شناخت هيجان ها و آموزش نحوه تعديل هيجان ها ، تاب آوري و دلمشغولي تحصيلي آن ها را ارتقاء بخشيد

Aim: This research was aimed to investigate the effect of emotion regulation strategies training on increasing students academic resilience and engagement in the middle school. Method: This is a quasi-experimental research in pretest-posttest design accompanied by a control group. The statistical population comprised all female students of middle schools (first period) Ramsar city that were 820 people. Among them, by random cluster sampling, 40 students selected and replaced randomly in two experimental and control groups. For data collecting, Samuels academic resilience scale (2004) and Fredricks and his colleagues academic engagement scale (2004) were used. The students of experimental group were trained by gross emotion regulation protocol in ten 60-minute sessions. and at the end, the students of two groups replied the questionnaire again. The data was analyzed by spss and covariance method.