تاثير رشد اقتصادي و فن‏آوري اطلاعات و ارتباطات بر مصرف انرژي؛ آزمون نظريه درآمد- هزينه واگنر

واگنر معتقد است، با افزايش درآمدهاي سرانه، اندازه نسبي هزينه‏هاي بخش عمومي جهت بسترسازي زيرساخت هاي اقتصادي از جمله انرژي ارزان افزايش ‏مي‏يابد. هدف از اين پژوهش، ‌برآورد اثرات بلندمدت و كوتاه‌مدت رشد اقتصادي و فن‏آوري اطلاعات و ارتباطات (ICT) بر مصرف انرژي (برق) با استفاده از داده‏هاي سالانه‌ي سري زماني در ايران طي دوره‌ زماني 1350 تا 1393 است. براي اين منظور، از آزمون‌ خودتوضيح برداري با وقفه‌هاي توزيعي (ARDL) جهت نشان دادن روابط بلندمدت، از آزمون تصحيح خطاي برداري (ECM) براي بيان روابط كوتاه‌مدت و نيز از آزمون عليت گرانجر به‌منظور تعيين رابطه‌ي عليت، استفاده شد. نتايج نشان داد كه در دوره‌ بلندمدت، رشد اقتصادي و فن‏آوري اطلاعات و ارتباطات، موجب تحريك مصرف برق در كشور ايران شده است. آزمون عليت چندمتغيره مؤيد رابطه‌ي علي يك‏طرفه از طرف رشد اقتصادي و فن‏آوري اطلاعات و ارتباطات، به‌سمت مصرف برق است. نتايج همچنين نشان داد كه در بلندمدت، يك درصد افزايش در متغيرهاي رشد اقتصادي و فن‏آوري اطلاعات و ارتباطات، مصرف برق را به‌ترتيب به‌ميزان 0.78 و 0.028 درصد افزايش مي‌دهد. ضريب تصحيح خطا نيز نشان مي‏دهد كه در هر دوره 9.7 درصد از عدم تعادل در مصرف حقيقي سرانه برق تعديل شده و به‌سمت روند بلندمدت خود نزديك مي‌شود. نتايج مويد برقراري نظريه واگنر، مبتني بر وجود رابطه بين رشد درآمد سرانه و پيچيدگي اقتصادي و به‏نبال آن افزايش تقاضا براي كالاها و خدمات رفاهي جديد از جمله فراهم آوري انرژي ارزان توسط دولت است.