نقش تغييرات رشد بهره‌وري در تعيين سياست‌هاي پولي و مالي بهينه حاصل از مسأله رمزي

اين مقاله با تغير رشد بهره‌وري سالانه به تبيين سياست‌هاي پولي و مالي بهينه براي اقتصاد ايران بر مبناي مسأله رمزي و در چارچوب يك الگوي مقياس متوسط تعادل عمومي تصادفي پويا مي‌پردازد. خروجي‌هاي مدل حاكي از آن است كه با وجود چسبندگي قيمت در يك بازار رقابت انحصاري، تورم صفر و نزديك به صفر به عنوان نتيجه بهينه مدل ظاهر مي‌شود. وضع ماليات منفي بر سرمايه(سوبسيد) به عنوان يكي ديگر از نتايج سياست بهينه در مدل معرفي مي‌گردد. با افزايش نرخ بهره‌وري همانند افزايش دانش و بهره‌وري نيروي‌كار سطح توليد و عرضه را افزايش يافته و به سبب آن حتي با افزايش تقاضاي كل تورم بروز نمي‌نمايد. در واقع هرگونه سياست كه موجب تشويق انگيزه كار و فعاليت براي افراد جامعه شود منجر به افزايش توليد و اشتغال خواهد شد و اين افزايش نرخ بهره‌وري سالانه، نرخ تورم را كاهش خواهد داد.