بررسي ارتباط مراحل چرخۀ عمر شركت با هزينۀ سرمايۀ ضمني بر اساس تئوريِ منابع محورِ پويا

طبق تئوري چرخۀ عمر، شركت‌ها همانند ديگر موجودات زنده از يك سري الگوهاي قابل پيش‌بيني در طي مراحل عمر خود پيروي مي‌كنند و تشخيص و ارزيابي اين مراحل در فهم عملكرد مالي شركت نقش بسزايي دارد. هدف اين پژوهش بررسي اين موضوع است كه آيا هزينۀ سرمايه شركت در طي مراحل مختلف چرخۀ عمر شركت دچار تغييرات مي‌گردد يا نه. به عبارت ديگر هزينۀ سرمايه شركت تا چه حدّ تحت تأثير مراحل مختلف چرخۀ عمر شركت قرار دارد. با مطالعه 124 شركت براي سال‌هاي 1385 تا 1393، تغييرات هزينۀ سرمايه در طول مراحل چرخۀ عمر شركت مشاهده شد. در اين پژوهش براي اندازه‌گيري چرخۀ عمر شركت از الگوي ديكينسون (2011) و الگوي دي‌آنجلو و همكاران (2006) استفاده و در راستاي مطالعات گذشته از رويكرد ضمني براي ارزيابي هزينۀ سرمايه استفاده شده است؛ كه به اين منظور الگوهاي ايستون (2004) و الگوي اوهلسون و جوتنر (2005) به كار گرفته شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه هزينۀ سرمايه در مراحل معرفي و نزول بيشتر و در مراحل رشد و بلوغ كمتر است. زماني كه از الگوي چرخۀ عمر دي‌آنجلو (نسبت سود انباشته به كل دارايي‌ها) استفاده مي‌شود نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه با افزايش نسبت سود انباشته به كل دارايي‌ها، هزينۀ سرمايه شركت كاهش مي‌يابد.