بررسي قاطعيّت در گفتار گويشوران كردي كلهري بر اساس رويكرد تسلّط ليكاف

پژوهش حاضر، كاوشي در حوزۀ جامعه‌شناسي زبان به‌ منظور بررسي بخش كوچكي از تفاوت‌هاي زباني پيرامون مسئلۀ قاطعيّت در گفتار گويشوران كردي كلهري (يكي از گويش هاي اصلي كردي جنوبي رايج در غرب ايران) است. يكي از برجسته‌ترين ديدگاه‌ها در اين باب، رويكرد تسلّط ليكاف (2004؛ 1975) است كه با برشمردن 9 مشخصّۀ زباني، گفتار زنان را گونۀ زباني«عاري از قدرت» معرّفي مي‌كند و علّت برگزيدن آن توسّط زنان را نابرابري‌هاي اجتماعي مي‌داند. پژوهش حاضر به بررسي اين موضوع مي‌پردازد كه آيا رويكرد يادشده را مي‌توان در رابطه با جامعۀ كردزبان كارآمد دانست يا خير. به اين منظور، داده هاي مورد بررسي با استفاده از روش ميداني و طرح پرسش‌نامه از 8 گروه اجتماعي مختلف شامل 32 زن و 32 مرد در دو گروه سنّي و تحصيلي متفاوت جمع‌آوري شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه گفتار زنان در مقايسه با مردان، از قاطعيّت كمتري برخوردار است؛ بنابراين، در اين پژوهش فرضيۀ ليكاف تأييد شد.