فرايندهاي واژ-واجي پيشوندهاي گويش تاتي تاكستان بر پايۀ نظريۀ بهينگي

پژوهش حاضر، تلاشي است در جهت بررسي پيشوندهاي واژ-واجي گويش تاتي تاكستان و واكاوي چگونگي عملكرد فرايندهاي واژ- واجي در چارچوب نظريۀ بهينگي. منظور از فرايندهاي واژ واجي آن دسته از تغييرات واجي است كه در بافتي صرفي يعني در مرز بين تكواژها ايجاد مي‌شود و انگيزۀ آوايي دارد. روش پژوهش به‌ صورت تحليلي بوده و داده‌ها از كتاب‌هاي تاتي، راديو و شبكه‌هاي محلّي گردآوري‌ شده‌اند. متغيّرهاي زباني براساس نوع فرايندهاي آوايي و واژگانيِ دخيل مورد بررسي قرار گرفتند. نهايتاً، براساس داده‌هاي موجود، اين نتيجه به دست آمد كه در اين زبان گاهي فرايند حذف و گاهي درج در مرز تكواژي رخ مي‌دهد؛ هرچند فرايند حذف در پيشوندها از مرتبۀ بالاتري نسبت به درج برخوردار است. اين امر، نشان‌دهندۀ هم نوايي يا همان دسيسۀ واجي است و درواقع نشان مي‌دهد كه مرتبه بنديِ محدوديت‌هاي جهاني در اين گويش صادق بوده و محدوديت‌هاي موجود در گويش يادشده با محدوديت‌هاي جهاني هم سو است. اين پژوهش به پيكرۀ دانش زبانيِ زبان شناسان در مورد گويش تاتي افزوده و به پژوهش گران در شناختِ هرچه بيشتر فرايندهاي واژ-واجي گويش تاتي و تطابق آن با جهاني‌هاي اين حوزه ياري مي‌رساند.