نئوكلاسيك ها و سوسياليستها: عليه بازار و ليبراليزم اقتصادي

اگرچه نئوكلاسيك ها  ظاهراً بر يك اقتصاد آزاد رقابتي مبتني بر مالكيت خصوصي و محدوديت دولت تأكيد و مدل اقتصادي خود را براي تخصيص منابع كارآمدتر و برتر از راه حل هاي سوسياليستي معرفي مي كنند؛ اما در عمل با تأكيد بر مدل هاي رياضي تعادلي به صورت دترمينيستيك به همان راه حلي مي رسند كه از طريق سوسياليزم قابل تحقق است. در حقيقت در هردو، به جاي آزادي عمل افراد در فرايند بازار، بر نقطه تعادلي و شرايط مشابه برابري قيمت با هزينه نهايي تأكيد مي شود. نئوكلاسيك ها برابري قيمت و هزينه نهايي را به صورت غير واقعي و فرضي در نظر مي گيرند و سوسياليست هاي بازاري از طريق دستور به مديران شركت ها، اين برابري را بر قرار مي سازند. نتيجه عملي هر دو رويكرد، بي توجهي به ماهيت اقتصاد آزاد و نقش كارآفريني در فرايند بازاري است. در حقيقت، عملاً نئوكلاسيك ها و سوسياليست ها رويكردي را دنبال مي كنند كه نتيجه آن، مخالفت با ليبراليزم و آزادي اقتصادي است.