استعمار نوين آمريكا و ديگرستيزي: هويت دشمن دوست‌نما در رمان‌هاي دربِ پلكان اثر لري مور و زن بالاي پلكان اثركلر مسود

مضمون استعمار و جلوه‌هاي آن از ديرباز در آثار ادبي مورد بررسي و كاوش قرار گرفته است. با گذر از دوران استعمار، بررسي جايگاه هويت ديگر نژادها در قرن 21 ميلادي در كشور آمريكا، نمايانگر جلوه‌هاي اجتماعي و سياسي عصر حاضر خواهد بود. مقاله‌ حاضر خوانشي سياسي lt;strong gt; lt;/strong gt;اجتماعي است بر جايگاه شخصيت‌هاي ساير نژادها و مسلمانان در رمان‌هاي «دربِ پلكان» اثر لري مور lt;a title= href= file:///F:/21/word%20only/2.docx#_ftn1 gt;[1] lt;/a gt;و «زن بالاي پلكان» اثر كلر مسود lt;a title= href= file:///F:/21/word%20only/2.docx#_ftn2 gt;[2] lt;/a gt; كه تصويرگر ديگرستيزي پنهان آمريكايي‌ها نسبت به افراد ديگر نژادها و مذاهب ‌است. بر اساس نظريه‌ي سياسي lt;strong gt; lt;/strong gt;انتقادي شانتل موف، فيلسوف و سياستمدار فرانسوي، برابري و تفاهم همگان امري غيرممكن بوده و آنچه در دموكراسي پسامدرن رخ مي‌دهد سياست دموكراسي كثرت‌گرا در راستاي كنترل مخالفان‌ است. بررسي فرهنگي lt;strong gt; lt;/strong gt;اجتماعي رمان‌هاي مذكور، كه نمايانگر جامعه‌ي آمريكا در دوران پس از حملات يازده سپتامبر است، رويارويي پنهان هويت آمريكايي و غير آمريكايي را به تصوير مي كشد كه در نتيجه غيرآمريكايي‌ها به‌عنوان دشمنان محتمل امنيت كشور و مردم آمريكا در اذهان عموم نهادينه شده‌اند. اين رويارويي مبين اين حقيقت است كه دموكراسي كثرت گرا به معناي آزادي و برابري همگان نمي‌باشد و ديگرانگاري نسبت به ساير نژادها و اديان نمايانگر نوعي خصومت پنهان است كه به صورت دشمن دوست‌نما نمود پيدا مي كند. خوانش ادبي حاضر با بررسي هويت دشمن دوست‌نما در جامعه ‌آمريكا نشان مي‌دهد كه استعمار در دنياي پسامدرن به پايان نرسيده است و پس از حملات يازده سپتامبر در آمريكا، رعب و وحشت ايجاد شده نسبت به ديگرنژادها و مسلمانان، سياستي نوين را سبب شده است كه بر طبق آن، ديگري‌ به جاي طرد شدن، به‌عنوان دشمن دوست‌نما كنترل مي‌شود.