تحليل اجتماعي و جمعيت شناختي نگرش ديني در ايران

تحقيق حاضر بر اين هدف اصلي متمركز است تا برخي از مهمترين الگوها و تعيين كننده هاي مرتبط با نگرش ديني را بررسي و شناسايي كند. چهارچوب نظري اين تحقيق براساس نظريه هاي جامعه پذيري ديني، نوگرايي، تغييرات بنيادين در نظام ارزش هاي جامعه است كه برپايه رويكرد فرهنگي، اجتماعي و جمعيت شناختي به بررسي و تبيين تحولات و تغييرات جوامع معاصر در حوزه هاي مرتبط با دين و نگرش هاي ديني مي پردازند. تحليل هاي اين مقاله مبتني بر داده هاي پژوهشي پيمايشي است كه جمعيت نمونه آن را 4267 نفراز مردان و زنان 15 ساله و بالاتر تشكيل داده اند كه در نقاط شهري و روستايي شهرستان هاي منتخب ايران ساكن هستند. مطابق تحليل هاي مقدماتي مبتني برشاخص هاي چهارگانه نگرش ديني در اين تحقيق، گرچه سطح دينداري جمعيت نمونه تحقيق بالا و زياد است، اما تحليل هاي تفصيلي نشان داد كه الگوهاي كلي نگرش ديني به طور قابل ملاحظه اي متأثر از متغيرهاي جمعيت شناختي نظير سن، جنس، محل سكونت، وضعيت تأهل و تحصيلات است به طوريكه روستائيان بيش از شهرنشينان، متأهلان بيش از مجردان، بزرگسالان و سالمندان بيش از نوجوانان و جوانان، كم سوادان و بي سوادان بيش از افراد با تحصيلات عالي، داراي نگرش ديني قوي تر و شديدتري هستند.همچنين شاخص هاي مرتبط با گرايش افراد نسبت به نقش هاي جنسيتي داراي تأثيرات معني داري بر نگرش ديني آنان است. درمجموع، نتايج تحقيق حاضر را ميتوان در چهارچوب نظريه هاي نوگرايي و تغييرات بنيادين در نظام ارزش هاي جامعه تبيين كرد بدين معنا كه نگرش ديني به طور معني داري متأثر ازشاخص هاي نوگرايانه و غيرسنتي است.

فاقد چكيده مي باشد