آبخيزداري راه‌كاري مناسب جهت توسعه منابع آب زيرزميني در مناطق خشك و نيمه خشك ايران (مطالعه موردي: سد خاكي لاور استان هرمزگان)

يكي از راه‌حل‌هاي مناسب و كارآمد براي بهينه‌سازي استفاده از رواناب در مناطق خشك و نيمه خشك، استفاده از بندها و سدهاي خاكي مي‌باشد كه ضمن كاهش انرژي تخريبي سيل، در توسعه منابع آبي منطقه نيز موثر مي‌باشد. پژوهش حاضر به بررسي عملكرد سد خاكي در تغذيه مصنوعي و نقش آن در توسعه منابع آب منطقه مي پردازد. دشت لاور در فاصله 60 كيلومتري شمال بندرعباس با وسعت 5/23 كيلومترمربع قرار دارد. در اين دشت، طرح سد خاكي در اواخر سال 1382 آغاز گرديده و  از سال 1383 شروع به آبگيري نموده است. براي بررسي تغييرات كمي آب‌هاي‌ زيرزميني، ميزان اين تغييرات و مقايسه آن‌ها در قبل و  بعد احداث سد از پارامتر سطح ايستابي مربوط به شش حلقه چاه مشاهده‌اي و همچنين هيدروگراف واحد استفاده شد.  نتايج نشان داد كه سطح آب زيرزميني پس از احداث سد تا 5/1 متر افزايش يافته است.