تأثير تمرين هوازي بر بيان ژن عامل هسته‌اي كبدي( HNF-4α )و مقاومت به انسولين در رت‌هاي ديابتي نوع 2

he Effect of Aerobic Exercise on Gene Expression of Hepatocyte Nuclear Factor-4α (HNF-4α) and Insulin Resistance in Type 2 Diabetic Rats

هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر تمرين هوازي بر بيان ژن عامل هسته­اي كبدي (­ HNF-4α)، گلوكز، انسولين و مقاومت به انسولين در رت‌هاي ديابتي نوع دو بود. بدين‌ منظور تعداد 20 سر رت نر 10 هفته­ اي با وزن 20±220 گرم (در ابتدا) انتخاب و با تزريق درون‌ صفاقي نيكوتين آميد-استرپتوزوسين ديابتي نوع دو شدند و به شيوۀ تصادفي به دو گروه تمرين هوازي و كنترل تقسيم شدند. برنامۀ تمرين هوازي به مدت 12 هفته و هر هفته 5 جلسه با زمان 10 تا 50 دقيقه و سرعت 18 تا 26 متر در دقيقه بود. گلوكز ناشتا، انسولين سرم و بيان ژن HNF-4α در بافت كبد هر دو گروه پس از آخرين جلسۀ تمرين اندازه ­گيري و توسط آزمون تي مستقل با يكديگر مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه تمرينات هوازي به كاهش معنا­دار گلوكز ناشتا (0/001=P)، مقاومت به انسولين (0/044=P) و افزايش معنا­دار انسولين (0/019=P) منجر شد. همچنين، بيان HNF-4α پس از تمرين هوازي در مقايسه با گروه كنترل كاهش معنا­داري داشت (0/007=P). بر اساس يافته ­هاي موجود، احتمالاً تمرين هوازي مي­تواند با افزايش انسولين سرم بيان ژن HNF-4α كبد رت­هاي ديابتي نوع دو را كاهش دهد. از اين‌رو با كاهش بيان اين ژن در اثر تمرين هوازي و به‌ تبع آن كاهش گلوكز توليدي كبد، ممكن است كه يكي از مكانيسم­هاي اثر فعاليت ورزشي در افراد ديابت نوع دو باشد.

The aim of this study was to investigate the effect of aerobic exercise on the gene expression of hepatocyte nuclear factor-4α (HNF-4α), glucose, insulin and insulin resistance in type 2 diabetic rats. For this purpose, 20 male 10-week-old male rats (weight 20±220 gr) were selected. Type 2 diabetes was induced intraperitoneally by the injection of nicotinamide-streptozotocin and then were randomly divided into two groups of aerobic exercise and control. The aerobic exercise program was performed for 12 weeks, 5 sessions a week, 10-50 minutes per session and speed of 18-26 meter/minute. Fasting glucose, serum insulin and HNF-4α gene expression in the liver tissue were measured in both groups after the last exercise session and compared by independent t test. The results showed that aerobic exercise significantly decreased fasting glucose (P=0.001), insulin resistance (P=0.044) and significantly increased insulin (P=0.019). Also, the expression of HNF-4α after aerobic exercise significantly decreased in comparison with the control group (P=0.007). Based on these findings, aerobic exercise is likely to reduce the liver HNF-4α gene expression of type 2 diabetic rats by increasing serum insulin. Thus, reduced expression of this gene through the effect of aerobic exercise and thereby reduced production of liver glucose may be one of the mechanisms of the effect of exercise in people with type 2 diabetes.