شناسايي و علتيابي تراكم خوشه هاي تصادفات جرحي در خميني شهر با استفاده از آمار فضايي

زمينه و هدف: سوانح رانندگي، ساليانه جان ده ها هزار انسان را گرفته و صدها هزار مصدوم به جا مي گذارد؛ به گونه اي كه آمار متوفيان و مجروحان تصادفات رانندگي در كشور از آمار تلفات تمام بلاياي طبيعي و انساني نيم قرن اخير فلات ايران، تجاوز مي كند. اگرچه عامل اصلي اين سوانح به طور مستقيم انسان مي باشد؛ ليكن خطاهاي انساني متأثر از عوامل متعدد رفتاري و رواني بوده كه خود از عوامل محيطي از جمله نور و روشنايي، كاربري هاي اراضي، تقاطعها، عدم وجود راهنماها، ترافيك، كيفيت معابر و... تأثير مي پذيرند. زماني عوامل محيطي اهميت بيشتري پيدا مي كنند كه در تحليل هاي فضايي با نقاط متراكم و خوشه اي از تصادفات مواجه شويم كه انبوهي از خطاهاي انساني، تنها در نقاط معدودي از شهر تجمع كرده اند. هدف اين پژوهش، شناسايي خوشه ها و تجمع تصادفات منجر به جراحت و شناخت عوامل محيطي و كالبدي مؤثر بر توزيع فضايي اين گونه تصادفات در سطح شهر خميني شهر مي باشد. روش: در اين پژوهش كه از نوع كاربردي است، با روش تحليل و توصيفي و تركيب با روش علي به بررسي توزيع فضايي تصادفات ترافيكي منجر به جراحت در شهر خميني شهر طي سال 1393 پرداخته مي شود و سپس تراكم و خوشه بندي تصادفات علت يابي و راهكارهاي لازم ارائه مي گردد. يافته ها: يافته هاي پژوهش در زمينه تحليل فضايي داده هاي تصادفات رانندگي منجر به جراحت در خميني شهر از توزيع الگوي خوشه اي حكايت مي كند (شاخص موران برابر با 578/ 0 با 000= p value تجمع و تمركز فوق العاده تصادفات در سطح شهر را بيان مي كند كه در پنج خوشه متراكم در نيمه شرقي شهر در توزيع Getis - Ord General G قابل مشاهده هستند. مهم ترين عوامل ايجاد اين خوشه ها طبق نظر كارشناسان، شكل معبر، كثرت تقاطعها و كاربري اراضي محل مي باشد. پيشنهادها: پيشنهادهايي در راستاي كاهش تمركز خوشه هاي تصادفات شهر ارائه شده كه اهم آنها در زمينه تغيير كاربري اراضي اطراف اين خوشه ها، اصلاح معابر، مسدود كردن معابر كم عرض منتهي به گره ها، ايمن سازي، نصب و احداث پل هاي عابر پياده و ... مي باشند.