بررسي تطبيقي جرم تباني در دادگاه‌هاي كيفري بين‌المللي

با توجه به ماهيت جرائم بين‌المللي كه اغلب با تباني و توافق گروهي از افراد ارتكاب مي‌يابند، ضرورت جرم‌انگاري تباني در جرائم بين‌المللي بيش از ساير جرائم احساس مي‌شود. علي‌رغم جرم‌انگاري تباني در منشور نورنبرگ و توكيو، تباني در اساسنامه دادگاه‌هاي كيفري بين‌المللي يوگسلاوي و روآندا محدود به نسل‌كشي شده، و در نهايت در ديوان كيفري بين‌المللي حذف شده است. اين مقاله با بررسي مفهوم تباني در اساسنامه و رويه قضايي دادگاه‌هاي كيفري بين‌المللي تباني را به دو نوع، تباني به عنوان يك جرم مستقل، و تباني به عنوان يكي از اشكال مسئوليت كيفري بين‌المللي تقسيم نموده است. گرچه با پيش‌بيني كامل اشكال مختلف مسئوليت جمعي در بندهاي الف و د ماده 25 اساسنامه ديوان كيفري بين المللي نيازي به درج تباني به‌عنوان شكلي از مشاركت نيست، اما اين امر نافي ضرورت جرم‌انگاري تباني به عنوان يك جرم مستقل در ديوان نيست.