مفهوم مخاصمه مسلحانه غيربين المللي در رويه قضايي محاكم بين المللي كيفري با تاكيد بر آراي دادگاه بين المللي كيفري يوگسلاوي سابق

دادگاه بين المللي كيفري براي يوگسلاوي سابق در  قضيه مشهور تاديچ در سال 1995 مخاصمه مسلحانه غير بين المللي را تعريف كرد. اين تعريف كه در چارچوب ماده 3 مشترك كنوانسيون هاي چهارگانه 1949 ارائه شده بود، از آن زمان تا كنون به دفعات در قضايايي مختلف در نزد دادگاه مذكور و همچنين دادگاه بين المللي كيفري رواندا، ديوان ويژه سيرالئون و اخيراً ديوان بين المللي كيفري مورد استفاده و استناد قرار گرفته است. تعريف تاديچ ديگر محدود به ماده 3 مشترك نيست و با تصويب ماده 8 اساسنامه رم قلمرو اجراي مفاد عرفي پروتكل دوم الحاقي به كنوانسيون هاي چهارگانه را نيز مشخص مي كند. مقاله حاضر ضمن بررسي تحليلي تعريف فوق، آن را با مفاد مربوطه در معاهدات بين المللي درباره حقوق بشردوستانه مخاصمات مسلحانه غيربين المللي مقايسه مي كند و نهايتاً نشان مي دهد كه تعريف تاديچ حداقل از دو زاويه عرف حقوق بشردوستانه بين المللي را توسعه داده است: 1) بخشي از تعريف، في الواقع، تدوين قضايي عرف زمان خود است و 2) قسمتي از تعريف كه منعكس كننده حقوق بين الملل عرفي نبوده نيز با تحت تأثير قرار دادن عملكرد آتي دولت ها و رويه قضايي، موجد عرف جديدي شده است. در وجه اخير، تعريف تاديچ قلمرو اجراي مفاد عرفي پروتكل دوم را تغيير داده و آن را از معيارهاي سختگيرانه ماده 1 پروتكل به قلمرو موسع ماده 3 مشترك نزديك كرده است.