پادالهيات دلوزي و سياستِ تخيل

ژيل دلوز (19951925) فيلسوف فرانسوي هرگز اثر مستقلي به موضوع دين اختصاص نداد. با اينهمه مسئله دين در آثار او قابل رديابي است. اين موضوع به ويژه از منظر ارتباطش با فلسفه، سياست و اخلاق مهم است. تلقي دلوز از دورنماندگاري را ميتوان با تقابلي كه او ميان فلسفه و دين مينهد توضيح داد. مبحث خدا و درونماندگاري تقابل ريشه اي و دراماتيك دلوز ميان فلسفه و دين را نشان ميدهد: عشق فلسفه به درونماندگاري يا هستي افقي، تعلق خاطردين به تعالي يا هستي عمودي. ديدگاه كلي او از اين حيث نيچه­اي و اسپينوزايي است و در راستاي نقد افلاطون هم است. به يك معنا او به شدت تحت تأثير پيامدهاي اخلاقي – سياسي quot;مرگ خدا quot;ي نيچه است و از اين منظر مي­توان دين را از ديدگاه دلوزي مطالعه كرد. پژوهش پيش رو اين مسئله را مفصل­تر بررسي مي­كند و مي­كوشد از زاويه مسئله خدا و دين پرتوي بر اخلاق و سياست دلوزي بيفكند.