بررسي رابطه متغيرهاي اجتماعي-اقتصادي و رسانه‌هاي جمعي با نگرش محيط‌زيستي(مطالعه موردي: كاركنان مترو تهران)

در چند دهه اخير، محيط‌زيست همواره با تهديدات و آسيب هاي فراواني مواجه شده كه امنيت و سلامت انسان ها را با مخاطره روبه رو كرده و بسياري از اين آسيب ها، ﭘﻴﺎﻣﺪ رﻓﺘﺎرهاي نادرست اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ است كه ريشه در ارزش‌ها و باورهاي اعضاي جامعه دارد. مترو تهران بخش مهم و مؤثري در سيستم حمل‌ونقل شهري محسوب مي‌شود كه افراد زيادي در اين بخش فعال‌اند. اين تحقيق توصيفي باهدف بررسي شناسايي رابطه بين متغيرهاي اجتماعي اقتصادي و رسانه‌هاي جمعي با نگرش محيط ‌زيست گرايانه كاركنان مترو تهران به شيوه پيمايشي صورت گرفته است. جامعه آماري 9000 نفر از كاركنان مترو تهران در تابستان 1395 بود كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 379 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. روايي پرسش‌نامه از نوع محتوايي و صوري است كه توسط متخصصان در اين زمينه و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ به تأييد رسيد. نتايج نشان مي‌دهد ميان سن و نگرش محيط زيستي‌ رابطه منفي معنادار و ميان جنسيت و وضعيت تأهل افراد به نگرش محيط زيستي تفاوت معنادار وجود دارد و زنان و افراد مجرد از نگرش محيط زيستي بالاتري برخوردارند. همچنين ميان استفاده از رسانه و نگرش محيط زيستي نيز رابطه مثبت معنادار وجود دارد و افرادي كه از رسانه‌هاي جمعي، بيشتر استفاده مي‌كنند از نگرش محيط زيستي بالاتري برخوردارند. نتايج رگرسيون چند متغيره بكار رفته، نشان مي‌دهد كه متغيرهاي سن، تأهل و ميزان استفاده از رسانه‌ها به ميزان 0.590 بر نگرش محيط زيست گرايانه كاركنان مترو تأثيرگذار است.