مدل‌يابي روابط ساختاري جهت‌گيري هدف با نگرش به تقلب: انگيزش تحصيلي بعنوان متغير ميانجي

تقلب نه تنها كيفيت سيستم آموزشي را تحت تأثير قرار مي­دهد بلكه موجب اشاعه­ي ناعدالتي مي‌گردد. در اين پژوهش رابطه‌ي ساختاري جهت‌گيري هدف و نگرش به تقلب با ميانجيگري انگيزش تحصيلي مورد بررسي قرار گرفت. روش پژوهش همبستگي از نوع مدل معادلات ساختاري بود، به همين منظور 110 دانشجو دانشگاه اروميه از بين 185 دانشجوي متقلبي كه در بازه‌ي زماني 1392 تا 1395 از طرف كميته‌ي انضباطي حكم اخطار دريافت كرده بودند، بصورت تصادفي ساده انتخاب شدند. اين افراد مقياس‌هاي جهت‌گيري هدف، مقياس انگيزش تحصيلي و مقياس نگرش به تقلب را تكميل كردند. براي تحليل نتايج مدل‌يابيمعادلات ساختاري(SEM) از نرم‌افزارAMOS  استفاده شد. نتايج نشان داد كه ضرايب استاندارد مسيرهاي جهت‌گيري هدف به انگيزش تحصيلي(53/0=β)؛ جهت‌گيري هدف به نگرش به تقلب(69/0=β) و انگيزش تحصيلي به نگرش به تقلب (39/0=β) معني‌دار است. همچنين نتايج آزمون بوت استراپ نشان داد مسير غيرمستقيم جهت‌گيري هدف به نگرش به تقلب از طريق انگيزش تحصيلي معني‌دار مي‌باشد. با توجه به اين يافته‌ها انگيزش تحصيلي مي‌تواند رابطه‌ي بين  جهت‌گيري هدف با نگرش به تقلب را تحت تأثير قرار دهد