عنوان مقاله :
بررسي ديدگاه كلامي مفسّران فريقين درباره مصداق آيه 54 سوره مائده «فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ...»
عنوان به زبان ديگر :
Theological Views of Shiite and Sunni Exegetes of the Quran about the Instance of Verse 54 of Sūra al-Mā’ida: “Allah will bring forth a people He will love and who will love Him…”
پديد آورندگان :
ناصح، علي احمد دانشگاه قم - گروه علوم قرآن و حديث , مرادي كياسرايي، سعيد دانشگاه قم
كليدواژه :
تفاسير كلامي , آيه 54 سوره مائده , امام علي(ع) , مفسران شيعه , مفسران اهل سنت , سبب نزول
چكيده فارسي :
مفسران شيعه و سني درباره مقصود از آيه «فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ ...» در آيه 54 سوره مائده، ديدگاههاي مختلفي مطرح كردهاند. بيشتر مفسران شيعه و شماري از مفسران اهل سنت، «امام علي(ع) » را مصداق بارز اين آيه شريفه دانستهاند. در مقابل اين ديدگاه، برخي نيز احتمالات ديگري را مطرح كردهاند، از جمله «امام مهدي و ياران ايشان»، «ابوبكر»، «سلمان فارسى و قوم او»، «قوم و طايفه ابوموسى اشعرى». برخي نيز گفتهاند اين آيه عام است و اختصاصى به شخص يا قومى خاص ندارد؛ اما از آنجا كه آيه متضمن صفاتى است كه اطلاق آن، بر غير امام علي(ع) سزاوار نيست، در اين مقاله، كه با شيوه تحليلي و توصيفي نگاشته شده است، ضمن بررسي ديدگاههاي كلامي مفسران فريقين و تحليل آنها، با توجه به سياق آيه و روايات معصومان(ع) و اسناد تاريخي، تطبيق آيه بر مصداقي غير از آن حضرت نقد و بررسي خواهد شد.
چكيده لاتين :
Shiite and Sunni exegetes of the Quran have offered different views of what is meant by the verse, “Allah will bring forth a people He will love and who will love Him…,” (verse 54 of Sūra al-Mā’ida). The majority of Shiite and a number of Sunni exegetes believe that a prominent instance of the verse is Imam ‘Alī. Some people have, nevertheless, offered other interpretations of the instance to which the verse refers, including Imam al-Mahdī and his helpers, Abū Bakr, Salmān al-Fārsī and his people, and Abū Mūsā al-Ash’arī’s tribe. Some others believe that the verse is general—it is not specific to any particular person or people. However, since the verse involves an attribute that cannot be true of anyone other than Imam ‘Alī, in this paper, written with an analytic descriptive method, we survey and analyze theological views of Shiite and Sunni exegetes, and then consider and criticize the application of the verse to people other than the imam given its context as well as relevant hadiths.
عنوان نشريه :
پژوهش نامه مذاهب اسلامي
عنوان نشريه :
پژوهش نامه مذاهب اسلامي