تحليل وضعيت فساد اداري براساس سلامت روان با نقش ميانجي‌گري بهزيستي روانشناختي (مدل‌يابي معادلات ساختاري)

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تحليل وضعيت فساد اداري براساس سلامت روان و با نقش ميانجي‌گري بهزيستي روانشناختي انجام شد. روش: روش تحقيق، توصيفي - همبستگي از نوع مدل يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه كاركنان دانشگاه محقق اردبيلي بود كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم هر طبقه 280 نفر به‌عنوان نمونه آماري جهت مطالعه انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد سلامت عمومي، پرسشنامه فساد اداري و پرسشنامه بهزيستي روانشناختي استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌هاي تحقيق از ماتريس همبستگي و مدل‌يابي معادلات ساختاري (تحليل مسير) استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج تحقيق با استفاده از نتايج الگوي ساختاري نشان داد كه بين سلامت روان با فساد اداري (54/0-) رابطه منفي و معني دار و بهزيستي روانشناختي (49/0) رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. رابطه بين بهزيستي روانشناختي با فساد اداري (39/0-) منفي و معني دار بود. همچنين رابطه بين سلامت روان و فساد اداري با نقش ميانجي‌گري بهزيستي روانشناختي (52/0-) معكوس و معني دار بود. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين تحقيق، سلامت روان كاركنان سازمان مي‌تواند هم در كاهش فساد اداري و هم در بهزيستي روانشناختي كاركنان موثر باشد.