تمايل به گزارشگري مالي متقلّبانه و نقش اخلاق پولي و تعهد اخلاقي

مقدمه: هدف اين مطالعه بررسي عوامل مؤثر بر تمايل به گزارشگري مالي متقلّبانه و نقش اخلاق پولي و تعهد اخلاقي با استفاده از روش پژوهش آميخته مبتني بر روش تحليل عاملي و مدل يابي معادلات ساختاري بود. روش: اين تحقيق با استفاده از روش دلفي و جامعه‌ي آماري شامل خبرگان حسابداري در حوزه گزارشگري مالي متقلّبانه بوده كه بر اساس نمونه گيري ملاك محور انتخاب‌شده‌اند. به‌منظور بررسي متغيرهاي پژوهش از پرسش‌نامه تمايل رفتاري ايزن (2006)، پرسشنامه اخلاق پولي تانگ (1992) و پرسشنامه تعهد اخلاقي ايزن و بك (1991) استفاده‌ شد. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي پژوهش نگرش به رفتار، كنترل رفتاري ادراك شده و اخلاق پولي اثر مثبت و معناداري بر تمايل به ارائه گزارشگري مالي متقلّبانه دارد. همچنين تعهدات اخلاقي داراي رابطه منفي و معني‌داري با تمايل به گزارشگري مالي متقلّبانه است. علاوه بر اين هنجارهاي ذهني اثر معني‌داري بر تمايل ندارد. نتيجه گيري: بر اساس يافت‌ ها مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه افزايش نگرش رفتاري، كنترل رفتار ادراكي و اخلاق پولي سبب افزايش تمايل به ارائه گزارشگري مالي متقلّبانه مي‌گردد و تعهدات اخلاقي اين تمايل را كاهش مي‌دهد.