الگوي ديپلماسي رسانه اي در مراكز روابط عمومي: يك مطالعه كيفي

Media Diplomacy Model in Public Relations Centers: a Qualitative Study

روابط عمومي موثر در سازمانها، بين المللي شده است و با توجه دگرگونيهاي پيش آمده و پر رنگ شدن عنصرارتباط، ديپلماسي رسانه اي در اين روزها اهميت بسيار يافته است. اين رساله تلاش دارد الگوي ديپلماسي رسانه اي جهت استفاده موثر از رسانه ها براي حضور مطلوب سازمانها در عرصه بين المللي طراحي نمايد. اين مطالعه با روش شناسي كيفي و رويكرد تئوري زمينه اي انجام شده است. مشاركت كنندگان اين پژوهش را بيست و پنج نفراز اساتيد ارتباطات، رسانه و روابط عمومي تشكيل مي‌دادند كه اطلاعات مورد نياز پژوهش از طريق انجام مصاحبه عميق و نيمه ساختار يافته جمع آوري گرديد. داده هاي حاصل براساس نسخه كوربين و اشتروس(2008) تحليل شدند. شيوه دستي و نرم افزار مكس كيودا 10 براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده گرديد. از تحليل داده ها حدوداً 940 كد سطح اول (كد باز) بدون محاسبه همپوشاني آنها استخراج شد. سپس اين كدها براساس تشابها و تفاوتهاي موجود با هم مقايسه و 26 زير طبقه، 11 طبقه فرعي(شامل مفاهيم و زمينه) بدست آمد. نهايتاً 4 طبقه اصلي براي مفهوم يك طبقه اصلي براي زمينه بوجود آمد. متغير مركزي اين مطالعه مديريت سيستمي و طبقات اصلي آن فرايند ، عوامل تسهيل گر ، عوامل بازدارنده و دستاورد وزمينه بودند. مجهز كردن مراكز روابط عمومي با ديپلماسي رسانه‌اي مي‌تواند باعث اعلام موجوديت سازمان در عرصه بين المللي گردد. سازمانها مي‌خواهند در تحولات جهاني اثر گذار بوده و سهمي از بازار جهاني را داشته باشد.

Effective Public Relations Departments in Organizations are working in international level. Given the changes that have occurred and bolding the element of communication, media diplomacy has become very important during these days. This PhD dissertation tries to design media diplomacy model for effective use of media for the desirable presence of organizations in international arenas. This study was conducted with qualitative method and grounded theory approach. The participants of this research were 25 individuals who have knowledge in media, public relations, communication. The data needed for the study was collected through a deep and semi-structured interview with participants. Obtained data were analyzed on the basis of “Corbin and Strauss version (2008)”. Manual method and the Software of MAXQDA 10 were used for data analysis. With analyzing data, about 940 primary codes (open coding) were extracted without calculating their overlapping. Then, these codes were compared on the basis of the similarities and differences and 26 subcategories (including concepts and contexts) were obtained. 11 sub-sub categories were appeared and four main categories for concept and a main category for context were come out. Core variable was “systemic management in media diplomacy and four main categories for concept were “process”,” facilitating factors”, “hindering factors” and “achievement” and one main category for context was” context for realizing media diplomacy”.