بررسي تطبيقي ايده كازانيستان رالز و الگوي حكمراني در جهان اهل سنت: مطالعه موردي؛ تركيه و عربستان

جان رالز در قانون مردمان مي‌كوشد تا نظريه عدالت داخلي خود را به سطح بين‌المللي بسط دهد، بر اين اساس رالز نظريه خود را به دو بخش ايدئال و غير ايدئال تقسيم مي‌كند. در بخش نظريه ايدئال مردمان ليبرال و غير ليبرال آبرومندي تصور مي‌شوند كه مي‌توانند براي ساختن آنچه رالز آرمان‌شهر واقع‌گرايانه مي‌نامد مشاركت‌جويند. كازانيستان ايده‌اي است از دل نظريه ايدئال كه بر اساس آن كشوري اسلامي تصوير مي‌شود كه دين و دولت از هم جدا نيستند، مسلمانان به مقامات عالي مي‌رسند، اما بااين‌حال حقوق اقليت‌هاي ساكن در آن به رسميت شناخته مي‌شود. كازانيستان داراي پايگان مشورتي آبرومند است كه در آن شهروندان از سپهر عمومي طرد نمي‌شوند و حاكمان در برابر شهروندان پاسخگو هستند. از ديگر رو خاورميانه به دليل تحولات اخير موسوم به بهار عربي شاهد تلاش برخي كشورها براي ارائه مدل حكمراني، براي كشورهاي درگير گذار بوده است. ايده اساسي مقاله با اين پرسش آغاز شد كه كدام‌يك از دو الگوي تركيه و عربستان در سه محور ساختارهاي اساسي سياسي، مسئله زنان و حقوق اقليت‌ها به ايده كازانيستان رالز، براي طرح‌ريزي جامعه عادلانه و آبرومند نزديك‌تر است؟ در پايان مشخص شد كه اعتبار الگوي تركيه به‌واسطه دموكراتيزاسيون به دليل وجود ايده اروپايي سازي است و به‌مراتب به الگوي رالز در طرح‌ريزي جامعه عادلانه نزديك‌تر است. پژوهش حاضر از روش مقايسه‌اي به‌عنوان رهيافت روشي بهره مي‌برد.