تجربه‌هاي فقير در سينما: بازنمايي سينمايي تجربه جنگ در فيلم كوتاه كُردستان

Poor experiences in cinema: cinematic representation of war experience in kurdish short film

مدرنيزاسيون در تماميت خود به‌مثابه تجربه‌اي تاريخي آسيب‌زا و متناقض بود. در اين ميان تجربه جنگ به عنوان يكي از آسيب‌ها، بازنمايي از تجربه مدرنيته براي جوامع غيرغربي است. در چنين بستري است كه سينما به به بازنمايي اين تجربه مي‌پردازد. هدف پژوهش حاضر هم فهم چگونگي بازنمايي تجربه جنگ به‌واسطه منظومه مفهومي والتربنيامين، در سينماي كُردستان است. در نگاه بنيامين اگرچه جنگ باعث فقيرشدن تجربه‌ها مي-شود اما از طـرفي ديگر سيـنماي سياسـي توانايي بازچنگ‌آوري تجربه‌اي ديگر را براي انسان‌هاي بدون تجربه فراهم مي‌كند. در چنين فضايي تئوريك است كه فيلم‌هاي «آپارتمان مورچـه‌ها، چهـار ترانه براي كركوك ، 74» مبتني بر روش نشانه‌شناسي مورد خوانش واقع شدند كه هر كدام از فيلم‌ها مبتني بر يك ديالكتيك رمزگانيدرصدد بازنمايي كردن تجربه جنگ به‌مثابه يك تجربه فقير هستند. حضور رمزگان‌هاي مستندگونه مبتني بر غياب داستان در فيلم‌ها، بازنمايي تجربه را مواجه با يك بحران مي‌كند. اما از سويي ديگر، مستندگونگي، فضايي سياسي را به فيلم‌ها مي‌بخشد. در نهايـت مي‌توان گفت چشم‌انداز سينماي ستم‌ديدگان بستري براي پروبلماتيزه كردن فيلم‌ها براي بتصوير كشيدن سطوري ديگر از تاريخ چندخطي رافراهم مي‌كند.

Modernization, in its totality, was as harmful and contradictory as the historical experience. In the meantime, the experience of war as one of the damage is a representation of the experience of modernity for non-Western societies. In this context, the cinema is about to represent this experience. The purpose of the present study is to understand the way in which the experience of war is represented by the Walter Benjamin conceptual system in the Kurdish cinema. In Benjamin's view, though, the war can lead to poor experience, but on the other hand, the political cinema provides the ability to bring another experience to inexperienced people. In such a theoretical context, the films Ants Apartment, Four Pieces for Kirkuk, 74 were read on the basis of the semiotic method, each of which based on a script-based dialectic, attempted to portray a war experience as a poor experience. The presence of documentary codes based on the absence of stories in films presents the experience of a crisis. But on the other hand, documentary film gives the political space. Finally, it can be said that the perspective of the oppressed cinema paves the way for the pro-romatisation of films to illustrate another aspect of multidimensional history