بررسي رابطه هوش هيجاني و معنوي مجرمان با افراد عادي براي پيشگيري از جرم (مطالعه موردي در زندان مركزي مشهد)

هوش هيجاني و معنوي مي تواند مكمل يكديگر در جهت سالم سازي زندگي انسان باشد. با توجه به افزايش جرم و جنايت و آسيب هاي وارده ناشي از جرم در جامعه، بررسي عللي كه افراد را مستعد ارتكاب جرم مي كند و يا از وقوع آن جلوگيري مي كند، در حيطهى علم روانشناسي جنايي موضوع حياتي مي باشد. پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي و على مقايسه ايبود حجم نمونه افراد عادي به روش تخصيص متناسب 90 نفر و حجم نمونه مجرمين زندان مشهد 58 نفر در سال 1395 انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه هوش هيجاني بار آن و هوش معنوي بديع زاده مي باشد براي تحليل آماري داده هاي پژوهش از روش هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و ...) و آمار استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تي و رگرسيون گام به گام ) استفاده شد. نتيجه گيري: ميانگين هوش معنوي و هوش هيجاني در افراد عادي بيشتر از مجرم بوده است و ارتباط آماري معني داري بين هوش معنوي و هوش هيجاني وجود دارد به طوري كه تقويت هوش معنوي باعث بهبود هوش هيجاني و جلوگيري از جرم مي شود. با توجه به يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه هوش هيجاني و معنوي، عامل مهمي در سازگاري افراد در مقابل عوامل فشارزا است و در پيشگيري از ارتكاب به جرم مؤثر مي باشد.