صورت‌بندي مسئله احساسات در ايران معاصر نظريه‌اي دربارۀ پويايي الگوهاي عاطفي در ايران

A Problematization of Feelings in Contemporary Iran: A Theory on the Mechanisms of Emotional Patterns in Iran

اين مقاله، ارائه ديدگاهي دربارۀ تغيير عواطف يا احساسات در ايران معاصر است. در بخش مقدمه، مسئله را صورت‌بندي مي‌كنم و ديدگاه كلي را براي تحليل احساسات در ايران معاصر شرح مي‌دهم. در بخش دوم، مباحث نظري و مفهومي را دربارۀ «انگارۀ فرهنگي»، «ساختار احساسات» و الگوهاي سه‌گانۀ عواطف و نظريۀ پيچيدگي تشريح و با الهام و اقتباس از نظريه‌هاي ريموند ويليامز، آلن تورن، سي رايت ميلز و ادگار مورن، چارچوبي تحليلي براي تحليل مسئله احساسات در ايران تدوين مي‌كنم. بخش اصلي مقاله به تشريح و بيان تفصيلي ساختار احساسات در ايران اختصاص دارد. در اينجا سه الگوي ساختار احساسات در ايران شامل «الگوي رسوب‌يافته»، «الگوي امروزي‌شده و مسلط» و «الگوي درحال‌ظهور» را از يكديگر تفكيك كرده‌ام. درونمايۀ اصلي تحليل و توصيفي كه در اينجا از ساختار احساسات در ايران معاصر ارائه كرده‌ام اين است كه احساسات، «برساخت ‌اجتماعي» است كه با تحولات تاريخي و اجتماعي در هر جامعه ازجمله جامعۀ ايران دگرگون مي‌شود. اين ديدگاه در مقابل «رويكرد ذات‌پندارانه»اي است كه ايرانيان را براساس الگوي احساسات ازلي و تغييرناپذير تحليل مي‌كند. هچنين اين مقاله از نظر روش‌شناسي، تحليل مفهومي و فرهنگي است.

This paper presents and formulates an approach on emotion or feeling changes in contemporary Iran. In the Introductory, I formulate a problematic approach to analyze emotions and feelings in Iran. In the second part, I introduce and explain the key theoretical concepts including Sociological Imagination, the Complexity theory, the Cultural paradigm, the Structure of feelings, and Triple emotional patterns consisting of the Residual, Dominant, and the Emergent patterns. I draw these concepts from works of Raymond Williams, Edgar Morin, Alain Touraine and C. Right Mills. In the last part and the main body of the paper, I examine the Iranian contemporary structure of feelings according to the tripartite patterns and in each pattern I differentiate the main elements and features of the pattern explained. The general postulation of this study is that human feelings are social contractions and therefore all feelings are social and cultural. Accordingly, to examine and defamiliarize feeling we need to consider socio-historical contexts that would construct and change the feelings. This view is against “essentialist approach” which analyzes Iranians Based on a pattern of eternal and immutable emotions which is quite pervasive among the masses and ordinary people. Methodologically, this paper is a conceptual and cultural analysis to defamiliarize and problematize the Iranian contemporary feelings and emotions