جنايت عليه محيط زيست در حقوق بين الملل

زمينه و هدف: مطالعه ي تاريخ محيط زيست گوياي اين واقعيت است كه حقوق بين الملل محيط زيست طي قرن اخير براي جامعه بين المللي ب هگونه اي اهميت يافته است كه در طي سه دهه ظهور، توسعه و تكوين يافته است. با شناسايي تدريجي قواعد زيس تمحيطي ب هسرعت ثابت شد كه ضمانت اجراهاي پي شبيني شده ي مدني براي حمايت از قواعد مذكور كفايت نكرده و به كيفري كردن پاره اي نقض هاي شديد حقوق بين الملل محيط زيست نياز مبرم وجود دارد. روش: : روش تحقيق حاضر بر اساس روش توصيفي- تحليلي و بر پايه اسناد منابع كتابخانه اي نگاشته شده است. يافته ها: مقاله پيش رو تلاشي است در جهت مطالعه و بررسي اين واقعيت كه جامعه بين المللي به تدريج به اين نتيجه رسيده است كه ضمانت اجراهاي مدني و اداري براي حمايت از بخش هاي حساس محيط زيست كه حاوي نظام مدني مي باشند، كفايت نميكند و به وضع مكانيسم هاي كيفري نياز است. نتيجه: به رغم وجود كنوانسيون هاي جرم انگاري در عرصه حقوق محيط زيست، اما نگاه واحدي نسبت به جنايات بين المللي محيط زيستي در عرصه جهاني وجود نداشته است و همين امر كشورها را ترغيب به جرم انگاري محي طزيست بر اساس منافع و تعاريف خود از جنايت زيس تمحيطي نموده است تا جايي كه بعد از حذف اكوسايد( زيست بوم زدايي) به عنوان يك جنايت مستقل در كنار چهار جنايت ديگر در اساسنامه ديوان كيفري بين المللي، عده اي از كشورها به تدوين آن در قانون ملّي خود اقدام نموده اند.