عنوان مقاله :
نقش ميرمحمدمؤمن استرآبادي در گسترش فرهنگ ايراني ـ شيعي در دكن
عنوان به زبان ديگر :
بدون عنوان
پديد آورندگان :
محمدي، حسين دانشگاه خوارزمي - گروه تاريخ , نقيبي، زهره دانشگاه خوارزمي
كليدواژه :
ميرمحمدمؤمن , قطبشاهيان , فرهنگ ايراني , فرهنگ ايراني ـ شيعي , دكن
چكيده فارسي :
پس از انقراض حكومت بهمنيان در منطقه دكن، پنج حكومت به نامهاي قطبشاهيان، عادلشاهيان، نظامشاهيان، عمادشاهيان و بريدشاهيان، جانشين آنها شدند كه از اين ميان حكومت قطبشاهيان، نظامشاهيان و عادلشاهيان، شيعه را مذهب رسمي حكومت خود اعلام كردند. سلطانقلي قطبشاه حكومت قطبشاهيان را در سال 918 قمري در گلكنده پايهگذاري كرد. حكام اين سلسله، همواره با دربار صفويه شيعهمذهب روابط بسيار خوبي داشتند. حمايتهاي بيدريغ فرمانروايان قطبشاهي، موجب شد تا ايرانيان زيادي به دكن مهاجرت نمايند. با ورود ميرمحمد به گلكنده در سال 989 قمري، دوره گسترش و شكوفايي فرهنگ ايراني ـ شيعي در اين منطقه آغاز گرديد. علامه بهواسطه تقوا و هوش سياسي خود، توانست به منصب پيشوايي نايل شود كه بالاترين مقام در دربار قطبشاهي بعد از شاه بود. بناهايي كه وي به سبك ايراني در حيدرآباد و اطراف آن ساخت، موجبات گرايش مردم منطقه به فرهنگ ايراني ـ شيعي را فراهم نمود. مراسم مذهبي شيعه بهويژه آيين عاشورا تحت تأثير ميرمؤمن، با شور و حال خاصي برگزار ميشد و هنوز هم نشانههاي اين اثرگذاري در ميان مردم هند ديده ميشود. اين پژوهش، با بررسي كتابخانهاي و بر اساس روش توصيفي ـ تحليلي، به نقش ميرمؤمن استرآبادي در ترويج و گسترش فرهنگ ايراني ـ شيعي در دكن ميپردازد.