تاثير تمرين هوازي و هواي آلوده به ذرات كربن سياه بر بيان ژنهاي NF-κB و TNF-α بافت هيپوكامپ مغز موشهاي صحرايي نر

Effects of aerobic training and black carbon particles exposure on gene expression of NF-κB and TNF-α of hippocampus brain tissue of male rats

هدف: هدف از اين پژوهش بررسي تاثير تمرين هوازي و هواي آلوده به ذرات كربن سياه بر بيان ژنهاي NF-κB و TNF-α هيپوكامپ مغز موشهاي صحرايي نر بود. روشها: بيست و چهار موش صحرايي نر ويستار )با ميانگين توده بدني 97 / 26 ± 29 / 279 گرم( به طور تصادفي در چهار گروه: الف- بدون تمرين و بدون قرار گرفتن در معرض هواي آلوده به ذرات كربن سياه؛ ب- تمرين هوازي؛ ج- قرار گرفتن در معرض ذرات؛ و د- تمرين و با قرار گرفتن در معرض ذرات كربن سياه قرار گرفتند. براي قرار دادن حيوانات در معرض ذرات كربن سياه با قطر كمتر از 10 ميكرون از دستگاه تزريق ذرات و اتاقك استفاده شد. مدت تمرين هوازي با 50 درصد سرعت بيشينه هر گروه 4 هفته بود و 24 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني و قرارگيري در معرض ذرات كربن سياه حيوانات قرباني شدند. با استفاده از روش Real time-Pcr بيان ژن NF-κB و TNF-α در بافت هيپوكامپ موشها ارزيابي شد. براي تعيين معنادار بودن تفاوت بين گروهها از تحليل واريانس دوطرفه و آزمون تعقيبي LSD استفاده شد. نتايج: تفاوت معناداري بين گروههاي الف و ب ) 001 / 0 = P (، الف و د ) 003 / 0 = P ( در مقدار TNF-α وجود داشت. تفاوت معناداري نيز بين گروههاي الف و ب ) 008 / 0 = P( در مقدار NF-κB ديده شد. نتيجه گيري: چهار هفته تمرين هوازي و هواي آلوده به ذرات كربن سياه باعث تعديل عوامل التهابي NF-κB و TNF-α ميشود. به نظر ميرسد اين تغييرات در بخشي با كاهش خطر ابتلا به بيماريهاي عصبي مغزي همراه باشد.

Purpose: The purpose of this study was to investigate the effect of aerobic exercise and black carbon particles on gene expression of NF-κB and TNF-α in rats. Methods: Twenty-four male Wistar rats with an average body mass 279.29±26.97 g were randomly divided into 4 groups A: without exposure PM10 and aerobic exercise, B: aerobic training, C: exposure to PM10 carbon black (5 mg/m3; per rat), D: and aerobic exercise concomitantly with exposure to PM10 carbon black. Twenty-four hours after the last training session and exposure, the animals were sacrificed. Real time-Pcr technique was used. Two-way ANOVA and post hoc LSD was used to determine the significance of differences between groups. Results: There was significant difference between groups A and B (P=0.001) and B and D (P=0.003) in the amount of TNF-α. Significant difference between A and B groups (P=0.008) in the amount of NF-κB was observed. Conclusions: four weeks of aerobic exercise and PM10 exposure lead to modify the inflammatory factors of NF-κB and TNF-α. It seems that these changes lead to reducing the risk of neurodegenerative diseases.