تدبير منزل در گرشاسب نامه اسدي طوسي

Domestic Economy in Asadī Tūsī’s Garšāsp-nāma

ادبيات تعليمي يك نوع از انواع ادبي است كه قدمت زياد و اهميت فراواني دارد. شاعران فارسي زبان از قرن چهارم هجري به بعد، نسبت به بيان اندرزها و حكمت ها در شعرشان همت گماشتند. از جمله شاعران كه به حكمت و اخلاق توجه وافر نشان داده اسدي طوسي در «گرشاسب نامه» است؛ وي توانسته است آموزه هاي ديني، اخلاقي، اجتماعي، آموزه هاي تدبير منزل و سياست مدن را وارد اين متن حماسي كند. در «گرشاسب نامه» ميزان اشعار حكمي و اندرزي برجسته تر از ساير جنبه ها چون حماسه، اسطوره و رزم پهلواناني مانند گرشاسب و نريمان است. در ميان اندرزها و پندهاي «گرشاسب نامه» درباره تدبير منزل نيز صحبت به ميان مي آيد. وقتي گرشاسب نامه را با كتاب هايي چون گلستان، نفائس الفنون، لطائف الحكمة و اخلاق ناصري كه حاوي نكات اخلاقي و حكمي مخصوصا حكمت عملي هستند، مقايسه نمودم، ديدم كه اسدي طوسي نيز مانند آنها نكته هاي اخلاقي و حكمت بار را مد نظر داشته، البته نه با آن شرح و ترتيب كه در برخي از اين كتاب ها وجود دارد.اين پژوهش نشان خواهد داد كه تدبير منزل در «گرشاسب نامه» چگونه نمايانده شده است

Didactic literature is an old and significant literary genre. Since 4th century (AH) onward moral lessons and advices have been major themes in the works of numerous Persian poets including Asadī Tūsī, whose Garšāsp-nāma, a long heroic epic, contains religious, ethical and social themes as well as domestic economics and politics teachings. In spite of numerous verses on the epic, mythical and heroic combats between Garšāsp and Nariman, didactic and moral lessons make up the greater part of Garšāsp-nāma. Among teachings of Garšāsp-nāma one is domestic economy. Compared with such literary works as Golestān, Nafāes Al-fonūn, Latāef Al-hekma and Aklāq-e Nāserī which are mainly concerned with moral lessons and practical philosophy in specific, Garšāsp-nāma focuses on the same subjects too, though not exactly in the same structure and description. This research is to reveal the way the domestic economy is presented in Garšāsp-nāma.