بررسي ميزان شيوع ژنهاي مولد شيگاتوكسين )stx2, stx1 )در سويههاي اشريشياكلي جدا شده از برههاي نژاد سنگسري مبتال به عفونت دستگاه گوارشي در منطقه سمنان با استفاده از تكنيك PCR – Multiplex

Distribution of Escherichia coli Shiga toxin encoding genes (stx1, stx2) in Sangesari lambs suffering from diarrhea by Multiplex PCR technique

سابقه و هدف: سويه‌هاي اشريشياكلي مولد شيگاتوكسين اجرام بيماري‌زايي هستند كه با ايجاد مانند كوليت خون‌ريزي‌دهنده و سندروم هموليتيك اورميك در انسان در ارتباط‌اند و شيگاتوكسين‌ها (stx1, stx2) از مهم‌ترين عوامل حدت اين سويه‌ها مي‌باشند. هدف از انجام اين مطالعه بررسي شيوع و انتشار ژن‌هاي stx1 و stx2 در سويه‌هاي E. coli جدا شده از بره‌هاي نژاد سنگسري واقع در اطراف شهر سمنان مي‌باشد. مواد و روش‌ها: طي يك دوره سه ماهه در بهار سال 1393، تعداد 160 نمونه به‌صورت سوآب مقعدي از بره‌هاي مبتلا به سندروم اسهال گرفته شده و از لحاظ كشت و بيوشيميايي جهت جداسازي باكتري اشريشياكلي به‌عنوان عامل ايجاد عفونت بررسي شده و سپس سويه‌هاي E. coli جداسازي شده به‌واسطه روش Multiplex-PCR جهت رديابي ژن‌هاي stx بررسي شدند. يافته‌ها: از تعداد 160 نمونه مورد بررسي، تعداد 51 سويه E. coli به‌عنوان عامل ايجاد اسهال در بره‌ها جداسازي شدند. از ميان 51 جدايه تعداد دوازده (24%) سويه داراي حداقل يكي از انواع stx بودند و به‌عنوان STEC تشخيص داده شدند. در ميان اين 12 سويه، پنج (10%) سويه حامل ژن stx1، چهار (8%) سويه حامل ژن stx2 و تعداد سه (6%) سويه حامل هر دو واريته stx بودند. نتيجه‌گيري: تناوب حضور ژن‌هاي stx1 و stx2 در حيوانات و ارتباط آن‌ها با ايجاد بيماري در انسان در ايران به‌خوبي مشخص نشده است. به‌دليل مصرف بالاي گوشت گوسفند و به‌خصوص پرورش گوسفندان نژاد سنگسري در منطقه اطراف سمنان و حضور سويه‌هاي STEC در بره‌هاي مبتلا به سندروم اسهال به ميزان 24% در نمونه‌هاي مدفوع دام‌هاي مورد مطالعه، بررسي دقيق‌تر و جامعي در اين رابطه جهت شناسايي دقيق‌تر ميزان انتشار سويه‌هاي مولد شيگاتوكسين در دام‌هاي فوق‌الذكر، كنترل و پيشگيري از انتشار مستقيم و غيرمستقيم اين عامل مشترك بين انسان و دام و مخاطره‌آميز مورد نياز مي‌باشد

Introduction: Shiga toxin-producing Escherichia coli (STEC) strains are human pathogens linked to hemorrhagic colitis and hemolytic uremic syndrome. Shiga toxins (Stx1 and Stx2) are the major virulent factors of these strains. The aim of this study was to investigate the prevalence and distribution of stx1 and stx2 gene in E. coli strains isolated from Sangesari lambs domesticated in Semnan suburb, Iran. Materials and Methods: During a 3-monthes survey in 2014, 160 samples of recto-anal mucosal swabs were collected from lambs with diarrhea. They were examined for the E. coli in cultural medium and biochemical tests as the causative agent of gastrointestinal tract (GI) infection and investigated the presence of stx1 and stx2 genes by using multiplex-PCR. Results: Fifty one Escherichia coli strains were isolated from 160 fecal samples. Twelve of them were (24%) positive for at least one type of STX genes (STEC strain). Of the 12 STEC isolates, 5 (10%) harbored stx1, 4 (8%) stx2, and 3 (6%) carried both stx1 and stx2. Conclusion: The frequency of stx1 and stx2 distribution in Sangesari lambs and their relation to human GI diseases is not well understood yet. According to the popularity of lamb meat in Iran, specially breeding these animals in Semnan suburbs, it is warrant to consider precise regulations to restrict and prevent the prevalence of this life-threatening and foodborne diseases in Iran.