كليدواژه :
مولانا , زن , يونگ , آنيما
چكيده فارسي :
مولوي شاعر و عارف فرزانه در قرن هفتم در ادب ايران زمين است، كه شاهكار ادبي آن، مثنوي را قرآن عجم ناميده اند، و كليات شمس كه تجلي روح مولاناست. مولانا در بخش هايي از اين كتاب ها، به جلوه گري سيماي زن، از حلال حكايت هاي مختلف پرداخته است. در بين تمام شخصيت ها و زناني كه در مثنوي يا ديوان تأثير دارند، آنيما، روان زنانه روح مرد، يكي از اصل هاي مهم انديشه اوست. آنيما، در غزل هاي مولوي، ويژگي هايي مثل تسخيركنندگي و فريبندگي، سرچشمه زندگي بودن، تقدس و ميانجي گري بين خود آگاه و ناخود آگاه دارد، و با نمادهاي پرندگاني چون طوطي و سيمرغ، و ديگر رموز همچون پري، آهو، هما، آب و باد و واژگاني مثل صنم وبت نمودار شده است. آنيما دو جنبه مثبت و منفي دارد، كه البته جنبه منفي آن چندان در اشعار مولانا حضور ندارد.
چكيده لاتين :
Molavi was the poet and mystic of the seventh century in the literature of Iran, his literary masterpiece, Masnavi is called Ajam Quran, and Shams was considered as the manifestation of the Spirit of Molana. In some parts of the book, Molana talked about the manifesting effect of woman’s face in the form of different anecdotes. Among all the characters and women who had an effect on Masnavi or Divan, Anima, the feminine soul of men, was one of the most important principles of his thought. In the sonnets of Molavi, Anima had characteristics such as: fascinating and charms, being source of life, sanctity and mediation between conscious and unconscious mind, and it was represented by symbols of birds like: parrot and phoenix, and mysteries such as fairy, deer, Huma, water and wind, and words like idol. Anima has both positive and negative aspects, but mostly the negative aspect of it, wasn’t presented in the poems of Molana.
