ارتباط استرس شغلي و رضايت زناشويي پرستاران

The Relationship between Occupational Stress and Marital Satisfaction of Nurses

زمينه و هدف: برخي از مطالعات ارتباط استرس شغلي را با بهره وري سازمان ها و ايجاد عوارض جسمي و رواني در كاركنان سازمان ها و نيز در پرستاران نشان داده اند، اما به ارتباط آن با مسائل خانوادگي و رضايت زناشويي پرستاران كمتر توجه شده است. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي رابطه استرس شغلي و رضايت زناشويي پرستاران انجام شد. روش كار: اين مطالعه مقطعي بر روي 200 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران كه به صورت دو مرحله اي (خوشه اي - تصادفي) انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار پژوهش داراي سه بخش اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه استرس شغلي و رضايت زناشويي بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و تحليلي ضريب همبستگي پيرسون، تي مستقل و آناليز واريانس و رگرسيون چندمتغيره از طريق spss16 استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين نمره استرس شغلي و نيز رضايت زناشويي پرستاران شركت‌كننده در مطالعه به ترتيب 16/42±104/11 و 28/38±169/65بود. بين استرس شغلي با رضايت زناشويي رابطه معني‌دار مشاهده شد (0/517-=r و 0/001>p). بر اساس مدل رگرسيوني مشخص گرديد كه مؤلفه‌هاي سازگاري نقش به ميزان 0/758، ابهام نقش به ميزان 0/123-، روابط با مافوق به ميزان 0/136 و عوامل ارگونومي به ميزان 0/095- در تبيين رضايت زناشويي نقش دارند. نتيجه‌گيري: استرس شغلي ارتباط معني‌داري با رضايت زناشويي پرستاران داشت. اطلاع از شيوه‌هاي مديريت استرس در محيط‌هاي كاري مي‌تواند باعث سازگاري بهتر پرستاران با محيط كار شود و بر رضايت زناشويي آن‌ها نيز تأثير داشته باشد.

Background & objectives: Some studies have shown the relationship between occupational stress and organizational productivity, physical and psychological complications in employee including nursing staffs. However, its relationship with family matters and marital satisfaction of nurses has been less investigated. This study aimed to evaluate the association between occupational stress and marital satisfaction in nurses. Methods: This cross-sectional study was conducted with 200 nurses working in selected hospitals of Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran. The participants were selected using a clustered random sampling method. The instrument had three sections: demographic data, occupational stress and marital satisfaction questionnaires. In order to data analysis the descriptive statistics, Pearson correlation coefficient, multivariate regression analysis, t-test and ANOVA performed using SPSS v.16.0. Results: The mean scores of occupational stress and marital satisfaction were 104.11 ± 16.42 and 169.65 ± 28.38, respectively. Significant correlation was observed between occupational stress and marital satisfaction (r=-0.517, p<0.001). Based on the regression model, the role compatibility could to define 0.758 of the marital satisfaction, while role ambiguity, relationships with superiors and ergonomic factors defined -0.123, -0.136 and -0.095 of the marital satisfaction, respectively. Conclusion: Occupational stress was significantly associated with marital satisfaction of nurses. Nurses’ knowledge of stress management in work settings may help them to cope better with the work environment and it also has an influence on marital satisfaction.