رهيافت «امنيتي‌سازي» سازمان پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) و جمهوري اسلامي ايران

سازمان پيمان آتلانتيك شمالي، بعنوان همسايه مجازي جمهوري اسلامي ايران در جديدترين مفهوم نوين استراتژيك خود با تفسير سياسي و جهاني تر از ماموريت هايش، تلاش نموده است مشروعيت حضور فراجغرافيايي خود در اقسا نقاط جهان را تامين نمايد. از سويي ديگر، جمهوري اسلامي و اسلامِ سياسي رشد يافته از درون آن توانسته است پس از طي دوران استقرار و ثبات به حضور فعال تر منطقه‌اي و بين‌المللي بپردازد و لذا به دليل تفاوت‌هاي ماهوي در معيارهاي روشي و انديشه اي، به عنوان رقيب ايدئولوژيك، توسط ناتو شناسايي گرديده است. بر اين اساس، نويسندگان تلاش دارند به اين پرسش پاسخ دهند كه راهبرد ناتوي سياسي و جهاني تر شده، در برابر جمهوري اسلامي چيست؟ فرضيه اصلي مقاله عبارت است از اين كه «به نظر مي رسد سازمان پيمان آتلانتيك شمالي تلاش دارد با استفاده از راهبرد «امنيتي‌سازي»، جمهوري اسلامي ايران را به عنوان بحران منطقه‌اي و جهاني معرفي و در نتيجه در انزواي ژئوپليتيكي قرار دهد». يافته هاي مقاله حاضر نشان داد، بررسي روند فعاليت ها و حركت هاي ناتو در سال‌هاي اخير و گسترش همكاري‌هاي نظامي و تسهيم اطلاعاتي و امنيتي با همسايگان جمهوري اسلامي ايران در اين راستا قابل تحليل است.