عملكرد بنيادگرايي اسلامي در برابر جهان غرب

در حالي كه در دوره جنگ سرد، نظام سرمايه‌داري و ايالات متحده به منظور اعمال قدرت و نفوذ خود در سطح جهاني هميشه نظام كمونيستي و اتحاد جماهير شوروي را به عنوان دشمن ايدئولوژيكي، سياسي، نظامي و اقتصادي در برابر خود مي‌ديدند، اما با فروپاشي نظام كمونيستي و اتحاد جماهير شوروي و ضعف اين كشور به عنوان يك رقيب ديرينه اما در عين حال هويت‌ساز، باعث گرديد كه پس از پايان دوره جنگ سرد، ايالات متحده به جهت خلاء ايجاد شده به دنبال رقيبي هويت‌ساز باشد. لذا نظريه‌پردازان آمريكايي براي ايجاد يك رقيب و دشمن ايدئولوژيك مباحثي همچون جنگ تمدن‌ها و جنگ‌هاي صليبي را مطرح نمودند. و با توجه به شكل‌گيري ايدئولوژي انقلاب اسلامي ايران طرح چنين مباحثي را تسريع نمود. اما بنيادگرايي اسلامي چه به عنوان پروسه و يا پروژه، به دلايلي همچون عدم برخورداري از پتانسيل هويت‌سازي،عدم همگرايي و اتحاد در بين جوامع اسلامي و فقدان توانمندي‌هاي لازم سياسي، اقتصادي، نظامي و فرهنگي نمي‌تواند به عنوان يك منبع قدرت ايدئولوژيك و هويت‌ساز همچون ايدئولوژي كمونيسم در برابر ايدئولوژي سرمايه‌داري و جهان غرب موفق باشد.