تحليلي بر ارتقاء جايگاه ايران در خاورميانه با تأكيد بر قدرت هوشمند

از منظر واقع گرايانه چگونگي كسب، حفظ و افزايش قدرت همواره مهم ترين هدف كشورها در عرصه بين الملل است. صرف نظر از ساير ملاحظات داخلي، جمهوري اسلامي ايران از اين قاعده كلي مستثني نيست. قدرت در كنار اينكه يك هدف محسوب مي شود مي تواند به عنوان يك ابزار نيز مورد توجه دستگاه سياست خارجي كشورمان قرار گيرد. در اين پژوهش با تاكيد بر نظريه قدرت هوشمند سوزان ناسل، به اين سوال پرداخته مي شود كه قدرت هوشمند چه نقشي در افزايش جايگاه ايران در منطقه خاورميانه دارد؟ و چگونه مي توان از آن براي ارتقاء جايگاه ايران در منطقه بهره برد. فرضيه مقاله براين باور است با توجه به محتواي سند چشم انداز بيست ساله و اهداف كلاني كه براي ايران در سال 1404 شمسي پيش بيني شده است، كاربرد قدرت هوشمند به عنوان يك شيوه در تبديل اهداف به نتايج دلخواه مي تواند در شرايط بين المللي قرن بيست و يكم كه اعمال قدرت ”با ديگران“ جايگزين اعمال قدرت ”بر ديگران“ شده است، براي افزايش منزلت و جايگاه ايران نيز كارآمد و موثر باشد. پژوهش حاضر ضمن بررسي مباني نظري قدرت هوشمند و ابعاد آن، با روش توصيفي- تحليلي به تبيين جايگاه ايران در خاورميانه مي پردازد.