پديد آورندگان :
مرداي ديرماندريك، شهروز دانشگاه اروميه - دانشكده منابع طبيعي - گروه جنگلداري، اروميه، ايران , رمضاني كاكرودي، الياس دانشگاه اروميه - دانشكده منابع طبيعي - گروه جنگلداري، اروميه، ايران , عليجانپور، احمد دانشگاه اروميه - دانشكده منابع طبيعي - گروه جنگلداري، اروميه، ايران , بانج شفيعي، عباس دانشگاه اروميه - دانشكده منابع طبيعي - گروه جنگلداري، اروميه، ايران
كليدواژه :
ارسباران , طبقات شيب , منطقۀ حفاظت‌شده , ويژگي هاي جنگل شناسي
چكيده فارسي :
شناخت توده هاي طبيعي قبل از هرگونه اقدام مديريتي در توده هاي جنگلي ضروري است. اين پژوهش، با هدف بررسي برخي از ويژگي هاي كمي و كيفي توده هاي جنگلي منطقه حفاظت شدۀ ارسباران در طبقات مختلف شيب انجام شد. براي اين منظور، قطعات نمونۀ دايره اي شكل 400 مترمربعي، در امتداد سه پروفيل طولي به فاصله 100 متر از يكديگر، از پايين ترين (1100 متر) تا بالاترين (1725 متر) حد گسترش جنگل پياده شد. در هر قطعه نمونه، شرايط فيزيوگرافي (شيب، ارتفاع از سطح دريا و مختصات جغرافيايي) تعيين شد. گونه هاي گياهي چوبي شناسايي و قطر برابرسينه تمامي درختان (حد شمارش 5/7 سانتيمتر)، ارتفاع نزديكترين درخت به مركز قطعه نمونه و قطورترين درخت در قطعه نمونه، مبدأ پايه ها، وضعيت سلامت درختان، تعداد تنه، وضعيت تنه نسبت به سطح افق اندازه گيري يا تعيين شدند. همچنين، در مركز قطعات نمونه اصلي، يك قطعه نمونه 100 مترمربعي پياده و فراواني زادآوري هاي هر گونه در دو طبقه بلندتر از30/1 متر در سه كلاسه قطر برابرسينه (5/2-0، 5/5-5/2 و 5/7-5/5 سانتيمتر) و كوتاه تر از 30/1 متر در سه طبقه ارتفاعي (10-0، 50-10 و 130-50 سانتيمتر) بررسي شد. نتايج اين بررسي نشان داد كه ممرز، بلوط سفيد، اوري و كرب در توده هاي مورد بررسي بيشترين درصد آميختگي (3/93 درصد) را دارند. ميانگين قطر برابرسينه، ميانگين سطح مقطع برابرسينه، تعداد در هكتار زادآوري ها و درصد فراواني دانه زادي زادآوري ها در طبقۀ شيب 50-36 درصد از بيشترين مقدار برخوردار بودند.
چكيده لاتين :
Knowledge on forest stands is crucial for forest ecosystem management. This study aims at investigating some quantitative and qualitative characteristics of Arasbaran Forest Protected Area in different slope gradient classes. For this purpose, circular plots of 400 square meters at 50-meter elevation intervals were established along three to five altitudinal transects, 100 meters apart from each other, from the lowermost altitude (1,100 m a.s.l.) to the uppermost (1,725 m a.s.l.) forest limit. In each sample plot, the physiographic conditions, including slope gradient, altitude and geographic coordinates were determined. Woody plant taxa were identified at species level and the diameter of all trees (above 7.5 cm diameter at breast height), the height of the thickest tree and the closest tree to the center of each plot, the origin, the health status, the number of stems, and the tree leaning were measured. The frequency of regeneration of each species taller than 1.30 m in three diameter classes (0-2.5, 2.5-5 and 5-7.5 cm dbh) and shorter than 1.3 m in three height classes (0-10, 10-50 and 50-130 cm) were examined within 100 m2 (10 x 10 meter) sample plots inside the main plots as well. Our results showed that common hornbeam (Carpinus betulus) oak species (Quercus petraea and Q. macranthera), and field maple (Acer campestre) played the most important role in terms of abundance (i.e. 93.3%) in forest composition in the area. The average number of stems, basal area, number per hectare of regeneration, and percentage of seed-origin regenerations were highest at medium slope gradient class (36-50%).
