مفهوم متافيزيكي آزادي نزد سوارز: اراده چونان فاعليتي مستقل

در نوشته پيش رو نظر سوارز درباب مفهوم آزادي در رساله مباحثات متافيزيكي و نيز شرح وي بر درباب نفس ارسطو توضيح و نشان داده خواهد شد فهم متافيزيكي و غيركلامي وي از آزادي چيست. وي اختيار و اراده انساني را مستقل از علل طبيعي و نيز مستقل از اراده خدا ميدانست. پيشتر از وي نيز مرسوم بود كه متفكران مدرسي از توماس آكويناس تا بعديها انتخاب اخلاقي انسان را علتي مستقل از ساير علل طبيعي ميدانستند، ولي فهم بديعي است كه اراده انساني حتي در نسبت با اراده خدا نيز استقلال داشته باشد. سوارز آزادي در انتخاب كنش را ذات قوه كنشگر انساني ميداند و ازاينرو كنش اخلاقي بنابه نظر وي از منشا و منبعي موثر و مستقل سرچشمه ميگيرد كه همان اراده انساني است. در بخش نخست مقاله نظر سوارز پيرامون آزادي و علت آن در انسان كه اراده است توضيح داده خواهد شد وسپس در بخش دوم بر تفاوت بنيادين نگاه وي وتوماس آكويناس به بنيان اخلاق تاكيد خواهد شد كه درك و دريافتي است جز آنچه توماس پينك محقق مشهور و سوارز شناس بيان كرده است. بنا به نظر وي راي سوارز و دنزاسكوتوس همگام با راي توماس آكويناس درباب اختيار جملگي در مقوله عقل عملي دسته بندي ميشو د، به خلاف تلقي رايج كه توماس آكويناس را عقلگرا و دنز اسكوتوس و سوارز را اراده گرا مينامد. در مقاله پيش رو تلاش ميشود تبيين شود چگونه نميتوان نظر توماس آكويناس را همانند نظر سوارز درباب اخلاق بر پايه عقل عملي فهميد تا توضيح داده شود ُمراد سوارز وجه عملي عقلي واحد است نه اراده چونان عقل عملي ارسطويي كه كاملا مستقل از عقل نظري است.