اهميت و جايگاه قانونگذاري در پارلمان (مطالعه موردي كشور هاي ايران و انگلستان)

پارلمان به عنوان مهم ترين مرجع قانونگذاري در كشورها، قلب تپنده دموكراسي به شمار مي رود. به دنبال شكل گيري نظام هاي دموكراتيك در جهان و به وجود آمدن اصل تفكيك قوا در دولت ها، پارلمان به عنوان يك ركن اساسي در چنين نظام ها تلقي شده و امروزه در نظام هاي دموكراتيك، اين ركن نظام نقش تعيين كننده و سر نوشت سازي را در تصميم گيري هاي كلان ملي دارا مي باشد. اساس مشروعيت نمايندگان پارلمان، وكالت از جانب شهرونداني است كه آنها را انتخاب كرده اند. عمدتا حضور و مشاركت مردم در قدرت و تعيين نظام در چوكات همين نهاد تجلي پيدا مي كند و به دليل اينكه در شرايط حاضر زمينه هاي مشاركت مستقيم و حضور مفيد و موثر مردم در تصميم گيري هاي دولتي فراهم نيست، لذا اين نمايندگان است كه از موكلين شان نمايندگي نموده و خواست و قدرت شان را در امور مملكت به نمايش مي گذارند. در اين مقاله با توجه به موضوع پژوهش به بررسي و تريح پارلمان در هر دو نظام حقوقي ايرن و انگلستان ميپردازيم.