تغيير و تداوم در سياست خاورميانه اي آمريكا از سال 2017-2001

اين مقاله به تغيير و تداوم در سياست خاورميانهاي آمريكا در دوران رياست جمهوري بوش، اوباما و مقطعي از دوران ترامپ تا سال 2017 ميپردازد. رويكرد ترامپ در سياست خارجي از واقعگرايي فاصله زيادي دارد و از بعد سياست خارجي مليگرا است. ديدگاههاي ترامپ نشان ميدهد كه وي در مقايسه با دو رييس جمهور گذشته امريكا يعني جرج دبليو بوش و باراك اوباما رويكرد متفاوتي را در عرصه بينالمللي مطرح ميكند. در حالي كه جرج دبليو بوش بر جنبه ابرقدرتي امريكا با تأكيد بر عناصري مانند يك جانبهگرايي، حمله پيشدستانه و حتي تغيير رژيم در منطقه خاورميانه تأكيد داشت، اوباما چندجانبهگرايي، بهرهگيري از قدرت هوشمند و كاربرد ديپلماسي را به عنوان ابزارهاي مهمي براي حفظ رهبري امريكا در خاورميانه تلقي ميكرد؛ اما ترامپ با نفي عمده رويكردهاي گذشته عملاً به ناديده گرفتن مسئوليتهاي بينالمللي امريكا تأكيد داشته و از جمله عنوان ميكند كه وي «فقط رييس جمهور امريكاست و نه رهبر جهان». تصور غالب و اوليهاي كه از شعار "نخست آمريكا" وجود دارد، بازگشت ايالات متحده به درون مرزهاي خود و احتمالاً نوعي انزواطلبي ميباشد. بنابراين انديشه برتري آمريكا مي‌تواند در فضاي الگوي سياسي و راهبردي دونالد‌ ترامپ انعكاس داشته باشد. در اين راستا براساس رويكرد واقعگرايي به بررسي تغيير و تداوم در سياست خاورميانهاي آمريكا پرداخته شد.