معضله نفس- بدن از ديدگاه ملاصدرا و لايبنيتس

مسأله«نفس-بدن»يكي از مهم‌ترين مسائل فلسفي در علم النفس قديم بوده، امروزه نيز با عنوان معظله«ذهن-جسم»در فلسفه ذهن معاصر همان اهميت را حفظ كرده است.اين مبحث فلسفي به طور خلاصه در دو سؤال قابل طرح است:ماهيت نفس يا ذهن چيست؟و چگونه نفس با بدن مرتبط و متحد است؟ملا صدرا و لايبنيتس از جمله فيلسوفاني هستند كه ضمن نقد ديدگاه اسلاف خود-ابن سينا و دكارت-در حل اين مشكل تلاش فلسفي زيادي كردند و به راه‌حل‌هايي رسيدند كه اين راه‌حال‌ها با يكديگر نقاط مشتركي دارند.از جمله آن نقاط مشترك نوع تركيب نفس و بدن و فروكاستن مرزهاي مجرد و مادي در مورد ماهيت نفس و بدن است.در اين مقاله، ضمن مروري بر ديدگاه‌هاي مختلف در مسأله ذهن-جسم، به بررسي تطبيقي اين دو ديدگاه پرداخته شده است.

The Mind-Body problem is a gaping hole in contemporary philosophy of Mind. The problem briefly is: What is the nature of Mind and how is it related to and united with Body? The same questions had occurred as “Soul-Body” problem within classic western philosophy and Islamic one. Mulla Sadra and Leibniz who have similar veiws delivering themselves from Avicenna and Descartes problems, try to solve the problem of relation of Soul and Body with more inherent coherency, in their theories. Leibniz who was known a cartesian philosopher too, and had a critical method, rejected Descartes’ view. He introduced new definitions for Substance, Soul, body and unio‎n of Soul and Body to solve the mention problem. His solution to the problem is very near to Mulla Sadra’s. Mulla Sadra represented as a solution to the Avicenna’s problem, several new doctrines which the most important is “generation of the soul is corporal and its conservation is spiritul”.The theorical approximate of Soul and Body, and the. special definition of combinition of Soul and Body,are two common views of Mulla Sadra and Leibniz doctrines.