رابطه بين پلي‌مورفيسم در ژن‌هاي گيرنده استروژن و پروژسترون با سرطان پروستات

Association between estrogen and progesterone receptors gene polymorphisms with prostate cancer

سابقه و هدف: سرطان پروستات، شايع‌ترين سرطان در ميان مردان و يك سرطان وابسته به گيرنده هاي هورمون جنسي است. جهش ژن اين گيرنده‌ها احتمالا در ايجاد سرطان پروستات نقش دارد. هدف از اين مطالعه، بررسي فراوني پلي‌مورفيسم در اينترون 1 از ژن گيرنده آلفا استروژن (ER&alpha) ، اگزون 5 در ژن گيرنده بتا استروژن( (ER&beta استروژن و اينترون 7 در ژن گيرنده پروژسترون ((PR و ارتباط آن با خطر ابتلا به سرطان پروستات مي‌باشد. مواد و روش‌ها: آناليز PCR-RFLP بر روي ژن‌هاي ER&alpha، ER&beta و PR بر روي 100 بيمار مبتلا به سرطان پروستات مراجعه‌كننده به بخش اورولوژي، انستيتوي علوم پزشكي و تحقيقاتي واقع در چنديگر، هندوستان صورت گرفته و با همان تعداد فرد سالم به عنوان كنترل مراجعه‌كننده به همان مركز مقايسه گرديد. يافته‌ها: در اين مطالعه مورد – شاهدي ، نتايج نشان داد كه رابطه مستقيمي بين خطر ابتلا به سرطان پروستات در بين حاملين ژنوتيپ -/- از ژن ER&alpha وجود دارد (03/0=P ،70/6-08/1 ،.CI 95% :70/2،OR) در حالي‌كه رابطه معناداري بين اين بيماري و ژنوتيپ Rr از ژن ER&beta (21/0=P ،23/5-52/0 ،.CI 95% :65/1،OR) و ژنوتيپ A1/A2 از ژن PR (204/0=P ،15/5-70/0 ،.CI 95% :90/1،OR) وجود ندارد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه افزايش چشم‌گيري در افراد با ژنوتيپ -/- از ژن ER&alpha با خطر ابتلا به سرطان پروستات وجو دارد كه از لحاظ آماري نيز معنادار مي‌باشد در حالي‌كه چنين ارتباطي با ديگر ژنوتيپ‌هاي ژن‌هاي ER&beta و PR با اين بيماري در جمعيت مورد مطالعه مشاهده نشده است.

Introduction: Prostate cancer, the most prevalent cancer among men, is a steroid hormone receptor-dependent cancer. Mutations in estrogen receptors (ERα and ERβ) and progesterone receptor (PR) may cause steroid hormones to be involved as initiators or promoters in prostate carcinogenesis. The purpose of this study was to determine the association and frequency of incidence of the polymorphisms in the intron1 of ERα, exon 5 of ERβ and intron 7 of PR in the risk of prostate cancer. Materials and methods: Prostate cancer patients admitted to the Department of Urology, Postgraduate Institute of Medical Science and Research (PGIMER), Chandigarh, India (n=100) and an equal number of matching controls visiting same center underwent PCR-RFLP analysis for ERs and PR genes. Results: In the present case -control study, the results show that those patients with the genotype ERα (-/-) had significantly higher risk for prostate cancer (OR, 2.70; 95% CI, 1.08–6.70, P= 0.03). But There was no association between the Rr genotype of ERβ (OR, 1.65; 95% CI, 0.52–5.23, P=0.21) and A1/A2 genotype of PR (OR, 1.90; 95% CI, 0.70-5.15; P=0.204) with the risk for prostate cancer. Conclusion: It seems that in the studied population there was an increased risk of prostate cancer among patients carrying ERα (-/-), but not with other genotypes of ERβ and PR genes.