اثر متقابل دما و خشكي بر جوانه‌زني بذر گونة زربين (Cupressus sempervirens var. horizontalis)

The interaction effect of temperature and drought on seed germination of Cypress (Cupressus sempervirens var. horizontalis)

اين تحقيق به ­منظور تعيين مدل رطوبتي-دمايي-زماني گونة بازدانه زربين كه در جنگلداري شهري كشورمان بسيار به‌كاربرده مي‌شود، در شرايط كنترل شدة آزمايشگاهي انجام‌شده است. مدل رطوبتي-دمايي-زماني با در نظر‌گيري آستانه‌هاي تحمل استرس بذرهاي در حال جوانه‌زني طراحي مي‌شود. در اين بررسي بذر‌ها در پنج شرايط دمايي (10، 15، 20، 25، 30 درجه سانتي‌گراد) و پنج شرايط تنش خشكي (صفر، 5/0-، 1-، 5/1- و 2- مگا پاسكال) قرار گرفتند. دماي بهينه (To) 05/21 درجه سانتي‌گراد و دماي پايه (Tb) 041/6 درجه سانتي‌گراد به­ دست آمد. مقدار ثابت رطوبتي-زماني (θH) براي گونة زربين 35/0 است. نتايج نشان داد با كاهش پتانسيل آبي و درجه حرارت، درصد جوانه‌زني روند كاهشي پيدا مي‌كند. همچنين دما و پتانسيل آبي به ­صورت مستقل و هم‌زمان بر ميانگين زمان جوانه‌زني و درصد جوانه‌زني بذر زربين مؤثرند. در نهايت مدل رطوبتي-دمايي-زماني براي اين گونه ارائه شد.

The current experiment was done on Cypress, as one of the most important species in urban forestry, to provide a hydrothermal time model under controlled conditions in a laboratory. The model is designed with respect to stress tolerance thresholds for seed germination. Five different temperature (10, 15, 20, 25, 30 C°) and drought (0, -0.5, -1, -1.5 and -2 MPa) treatments were applied on the seeds. The optimum temperature (To) and basic temperature (Tb) were obtained 21/05 C° and 6/041 C° respectively. The hydrotime constant (θH) for this species was 0/35. The results showed that the decreasing in water potential and temperature caused germination percentage decrease. Temperature and water potential factors had independent and interaction effects significantly on time and percent germination. Finally hydrothermal time model is provided for the species.