پيش‌بيني فرسودگي شغلي بر مبناي تاب‌آوري روانشناختي در پرستاران بر اساس جنسيت

Work place burnout prediction based on resiliency in nurses in relation to gender

سابقه و هدف: فرسودگي شغلي يك پديده روان‌شناختي مزمن خستگي و بي‌علاقگي در محل كار است، از جمله عواملي كه باعث سازگاري مؤثر با عوامل خطر مي‌شود و مي‌تواند نقش موثري در كاهش فرسودگي شغلي داشته باشد، تاب‌آوري است. اين مطالعه با هدف پيش‌بيني فرسودگي شغلي بر مبناي تاب‌آوري با توجه به نقش متغير جنسيت انجام شد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نظر نوع هدف كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات و ارتباط بين متغيرها جزء پژوهش‌هاي توصيفي از نوع هم‌بستگي است. در اين مطالعه 140 نفر از پرستاران شاغل در دو بيمارستان شهر سمنان به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. اطلاعات لازم با استفاده از دو پرسش‌نامه مقياس تاب‌آوري كانر- ديويدسون و فرسودگي مسلش جمع‌آوري شد. يافته‌ها: با توجه به نتايج، ميانگين فرسودگي شغلي در زنان بيش‌تر از مردان بود. هم‌چنين بين تاب‌آوري و جنسيت با خرده‌مقياس‌هاي فرسودگي شغلي هم‌بستگي منفي و معناداري مشاهده گرديد، جنسيت و تاب‌آوري توانستند در مجموع 51 درصد فرسودگي شغلي را پيش‌بيني كنند، در آزمون t مستقل هم تفاوت معناداري در همه متغيرها در زنان و مردان مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: با توجه به اين‌كه تاب‌آوري و جنسيت از عوامل پيش‌بيني‌كننده فرسودگي شغلي مي‌باشند پيشنهاد مي‌گردد از افراد با ظرفيت تاب‌آوري بالاتر استفاده شود و هم‌چنين در خصوص پرستاران زن نيز اهميت دادن به شاخص‌هاي رضايت شغلي و تلاش در جهت بهبود آن شاخص‌ها، مي‌توان فرسودگي شغلي آنان را كاهش داد

Introduction: Burnout is a psychological phenomenon, which is defined as chronic fatigue and apathy in the work place. Among the factors that lead to an effective adaptation and can have an effective role in reducing burnout is resiliency. This study was aimed to predict the work place burnout according to resiliency, referring to the mediatory role of gender. Materials and Methods: This study in terms of type of functional objective and data collection and communication between the variables component of the research is descriptive and correlational. In this study nurses (n=140) from two hospitals in Semnan (Iran) were randomly selected. Required Information was collected according to the Connor–Davidson Resiliency Scale and maslash burnout. For data analysis, Pearson correlation, multiple regression and independent t-test were used. Results: According to the results, the average burnout in women was more than men. Between Resiliency and gender with subscales of burnout a significant negative correlation was observed, gender and resiliency could predict 51% of burnout. Independent t-test showed significant differences in all variables between men and women. Conclusion: Resiliency and gender are factors that can predict burnout . It is recommended that people with a greater capacity of resiliency to be hired in working places. Also in female nurses, considering the importance of indicator of job satisfaction and efforts to improve them, can be effective in reducing eork place burnout.