الگوهاي غنا و تنوع گونه‌اي گياهي در طول گراديان ارتفاعي منطقه حفاظت شده شاسكوه، خراسان جنوبي

يكي از خصوصيات اساسي اكوسيستم هاي كوهستاني، تغييرات شديد پوشش گياهي در طول گراديان ارتفاعي است و اين موجب بهبود تنوع گونه اي مي شود. اين تحقيق به منظور بررسي الگوهاي غنا و تنوع گونه اي گياهي در طول گراديان ارتفاعي در محيط هاي كوهستاني منطقه حفاظت شده شاسكوه، استان خراسان جنوبي انجام شد. نمونه برداري از پوشش گياهي در طول پنج زون ارتفاعي (1200-1000، 1500-1200، 2000-1500، 2500-2000 و 2850-2500 متر از سطح دريا) انجام شد. مدل هاي توزيع فراواني و شاخص هاي عددي تنوع ، غنا، غالبيت و يكنواختي گونه اي براي هر كدام از زون هاي ارتفاعي بررسي شد. همچنين به منظور رسته بندي گونه هاي گياهي در طول گراديان ارتفاعي، از آزمون تحليل تطبيقي قوس گير (DCA) استفاده شد. نتايج نشان كه در منطقه مورد مطالعه، اثر گراديان ارتفاعي بر تنوع و غناي گونه اي گياهي معني دار است (01/0p≤). بيشترين غناي گونه اي در محدوده ارتفاعي 1500-1200 متر از سطح دريا (27 گونه) و كمترين غناي گونه اي در محدوده ارتفاعي2500-2000 (10 گونه) و 2850-2500 متر از سطح دريا (6 گونه) مشاهده شد. همچنين نتايج نشان داد كه تنوع گونه اي در ارتفاعات پايين (1200-1000 متر) كم و با افزايش ارتفاع در زون هاي سوم و چهارم به حداكثر خود مي رسد و مجدداً در ارتفاعات بالا (بالاي 2500 متر) كاهش پيدا مي كند.