تاثير نانوذرات دي‌اكسيد سيلسيم بر خصوصيات مورفولوژيكي گياه مرتعي بروموس كوپه‌داغي (Bromus kopetdaghensis Drobov)

بررسي تاثير نانوذرات دي اكسيد سيلسيم بر اندام هاي گياه مرتعي بروموس كوپه داغي (Bromus kopetdaghensis Drobov)، طي آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در چهار تكرار در گلخانه دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد در سال 1393 انجام گرديد. تيمارهاي آزمايشي شامل دو سطح روش مصرف (محلول پاشي و آغشته با بذر)، پنج غلظت ذرات نانو دي اكسيد سيلسيم (1، 2، 10، 50 و 80 ميلي گرم بر ليتر) و تيمار شاهد (بدون هيچ نوع دي اكسيد سيلسيم) بودند. نتايج نشان داد كه با افزايش غلظت نانوذرات، بر اندام هاي گياه مرتعي بروموس از جمله ارتفاع و پارامترهاي وزني گياه كاهش يافتند. در تيمار استفاده از نانوذرات سيلسيم به صورت آغشته با بذر با غلظت 10 ميلي گرم در ليتر به ترتيب به ميزان 24، 66 و 34 درصد افزايش براي وزن خشك اندام هوايي، وزن خشك ريشه و ارتفاع نسبت به تيمار صفر (شاهد) نشان داد. در تيمار محلول پاشي نانوذرات با غلظت 2 ميلي گرم نيز به ترتيب با 27، 68 و 35 درصد افزايش براي وزن خشك اندام هوايي، وزن خشك ريشه و ارتفاع نسبت به تيمار شاهد را نشان داد. مقادير زياد نانوذرات اثرات منفي داشتند. با بررسي مشاهدات در عملكرد گياه بروموس، استفاده از نانوذرات سيلسيم به صورت آغشته با بذر با غلظت 10 ميلي گرم در ليتر با توجه به مصرف كمتر نانوذرات، سهولت كاربرد نانوذرات و اقتصادي بودن، براي جوانه زني بذر اين گونه پيشنهاد مي شود. بعد از جوانه زني بذر و استقرار نهال ها در گلخانه، مي توان آن را با توجه به شرايط سازگاري در منطقه از نظر اقليم و خاك و غيره، كشت داد و جهت احياي مراتع فقير و تخريب يافته بكار برد.